Al snel na de Tweede Wereldoorlog werd duidelijk dat er voor het hefschroefvliegtuig een glorieuze toekomst in het verschiet lag, zeker ook voor militaire doeleinden. Toch duurde het nog decennia voordat de helikopter in Nederland een volwaardige plaats verwierf naast de traditionele hoofdwapensystemen van de marine, land- en luchtmacht. In Van iedereen en niemand schetst Rolf de Winter het soms ronduit ontstellend moeizame proces waarin de helikopter zich in Nederland ontworstelde aan zijn stiefmoederlijke plaats. De veranderende taakopvatting van de krijgsmacht en de vasthoudendheid van enkele militaire en politieke voorvechters zorgden uiteindelijk voor een kentering. Die verandering was wezenlijk en succesvol. Vanaf de jaren 1990 speelde de helikopter een cruciale rol tijdens talrijke humanitaire, maritieme en crisisbeheersingsoperaties, ook in het hogere geweldsspectrum.
