In 1939 kwam de Joodse familie Birnbaum in Kamp Westerbork terecht. Vader en moeder Birnbaum ontfermden zich over de Joodse kinderen die zonder hun ouders het kamp binnenkwamen. Zo ontstond een weeshuisbarak in het kamp, waar ze probeerden het voor de kinderen draaglijk te maken. Hun eigen zes kinderen moesten helpen. Het was zwaar, maar: zij hadden elkaar nog! Ze werden doorgestuurd naar Bergen-Belsen. Wederom namen de Birnbaums de zorg voor weeskinderen op zich, met als dragend motto: wij blijven bij elkaar!
Martine Letterie reisde naar Jeruzalem om de kinderen Birnbaum (inmiddels op hoge leeftijd) te ontmoeten en hun verhaal van binnenuit te kunnen vertellen.
Martine Letterie reisde naar Jeruzalem om de kinderen Birnbaum (inmiddels op hoge leeftijd) te ontmoeten en hun verhaal van binnenuit te kunnen vertellen.
