Kunnen vogels praten? Overleggen ze misschien zelfs met elkaar over de keuzes die ze maken? De biologie gaat er tot nog toe van uit dat alleen mensen over spreektaal beschikken, maar er is iets gaande. Veel vaker dan gedacht vangen biologen een glimp op van een ontroerende, rijke, nabije wereld waarvoor de wetenschappelijke taal nog ontbreekt en waarover ze bijna niet durven te vertellen omdat ze niet voor sentimenteel versleten willen worden.
Wondervogels verkent die wereld op het snijvlak van de wetenschap en het onvoorstelbare. Vertellen lepelaars elkaar écht over de meest ideale trekroute? Gebruiken grutto’s werkelijk verschillende woorden voor kiekendieven en buizerds? Kan een zwaluw mensen om hulp vragen? In rake gesprekken met wetenschappers onderzoekt auteur Jantien de Boer dat spannende grensvlak.
Wondervogels is een boek over hartstocht, nieuws gierigheid en verwondering. Het gaat over verlies, strijdbaarheid en vernieuwende manieren om ons te verhouden tot de wereld om ons heen. En bovenal gaat het niet alleen over vogels maar ook over de over het paard getilde dieren die wij mensen zijn. Want als je morrelt aan de taalgrens tussen mens en vogel, morrel je aan de menselijke superioriteit.
Jantien de Boer (1965) schrijft al ruim dertig jaar voor de Leeuwarder Courant. Eerder schreef ze het boek Landschapspijn (2019), over de tanende biodiversiteit in het boerenland en een betere toekomst voor boeren én natuur.
Wondervogels verkent die wereld op het snijvlak van de wetenschap en het onvoorstelbare. Vertellen lepelaars elkaar écht over de meest ideale trekroute? Gebruiken grutto’s werkelijk verschillende woorden voor kiekendieven en buizerds? Kan een zwaluw mensen om hulp vragen? In rake gesprekken met wetenschappers onderzoekt auteur Jantien de Boer dat spannende grensvlak.
Wondervogels is een boek over hartstocht, nieuws gierigheid en verwondering. Het gaat over verlies, strijdbaarheid en vernieuwende manieren om ons te verhouden tot de wereld om ons heen. En bovenal gaat het niet alleen over vogels maar ook over de over het paard getilde dieren die wij mensen zijn. Want als je morrelt aan de taalgrens tussen mens en vogel, morrel je aan de menselijke superioriteit.
Jantien de Boer (1965) schrijft al ruim dertig jaar voor de Leeuwarder Courant. Eerder schreef ze het boek Landschapspijn (2019), over de tanende biodiversiteit in het boerenland en een betere toekomst voor boeren én natuur.
