"Vroeger," zegt Hakim tegen de kinderen die naar zijn theatervoorstellingen komen, "vroeger, toen ik zo oud was als jullie, hadden we thuis geen televisie. Maar we hadden wel omavisie."
Op een avond vertelt Hakim aan zijn zoon Tarik een verhaal dat zijn oma (of was het oom Ahmed?) hem ooit eens verteld heeft. Hoe het kon gebeuren weet niemand, maar Hakim raakte in zijn eigen verhaal verzeild. Hakim vertelt het verhaal van prins Amier, die lang geleden zijn kroon van zand verloor, waardoor zijn rijk gedoemd was ten onder te gaan. Op weg naar een voorstelling in Koedijk wordt Hakim echter van de snelweg geplukt door twee ruiters, die hem meenemen naar een tent in de Sahara. Hij moet binnen zeven dagen de zandkroon vinden, anders... In de woestijn ontmoet Hakim de oude man Boessetta, die op zoek is naar de zee. Ze gaan samen op pad en onderweg vertelt Boessetta aan Hakim verhalen en sprookjes van vroeger, over macht, vriendschap, rijkdom, domme koningen en goede geesten. Bijna zou Hakim de zandkroon vergeten.
