Pauw Pol heeft niet in de gaten dat hij een prachtige staart heeft. Zijn vrienden zien dat wél. ‘Als ik ook maar één zo’n veer zou hebben, zou ik de gelukkigste haas zijn die er bestaat,’ zucht Hop de haas.
Als de bescheiden Pol eenmaal doorheeft hoe blij hij anderen kan maken met een veer uit zijn pauwenstaart, deelt hij ze uit aan wie ze maar wil hebben. Tot alleen nog de allerlaatste veer uit zijn kale achterwerk steekt…
Als de bescheiden Pol eenmaal doorheeft hoe blij hij anderen kan maken met een veer uit zijn pauwenstaart, deelt hij ze uit aan wie ze maar wil hebben. Tot alleen nog de allerlaatste veer uit zijn kale achterwerk steekt…
