Amelia propte de rest van de brownie in haar mond, pakte met één hand de melk en met de andere de room en stapte naar achteren zodat de koelkastdeur kon dichtvallen. En daar stond hij ineens. De onverwachte gast in haar keuken. Maar geen ongewenste gast. Matt Bradford. Hij zag er nog net zo goed uit als de laatste keer dat ze hem gezien had, meer dan twaalf jaar geleden. Nog steeds de jongen met de blauwe ogen en het warrige, vuilblonde haar. Nog steeds de jongen die haar hart op vijftienjarige leeftijd had veroverd en drie jaar later had gebroken. Hij was met zijn ouders verhuisd en had zijn leven ergens anders geleefd. En nu was hij terug. In haar keuken... Sinds Matts vertrek heeft Amelia zich ontfermd over haar vader, die destijds nog maar kort weduwnaar was en zelf nog geen tosti kon bakken, en haar zusjes. Een beter excuus is er niet om je af te sluiten voor de liefde, toch? Amelia had wel wat anders aan haar hoofd. Jammer genoeg heeft haar familie haar inmiddels niet zo hard meer nodig. Ze heeft haar eigen leven opgebouwd met een charmant café en nu ineens is haar high school sweetheart weer in Blue Harbor en ziet de zomer er nóg zonniger uit. Maar is het wel echt zo mooi? Want Matt, die nu architect is, komt in Blue Harbor een resort bouwen en wat fouten rechtzetten. Wat hij niet verwacht, is dat hij stuit op weerstand tegen zijn bouwplannen en gevoelens voor zijn vroegere vriendinnetje Amelia. Zal deze zomer een tweede kans betekenen voor Amelia en Matt, of zijn hun levens en doelen te ver uit elkaar gegroeid?
