Dit boek belicht de weg die nazi-Duitsland in de jaren ‘30 insloeg en die uitmondde in de gruwel van de Tweede Wereldoorlog en de Holocaust. Die weg werd geïnspireerd door een extreemrechtse ideologie, gekend als 'Nieuwe Orde', die de parlementaire democratie onderuithaalde en verving door een totalitair regime van de dood. Joden en andere minderwaardigen moesten verdwijnen om de Duitse maatschappij raszuiver te maken. In België uitte de gruwel zich in de collaboratie met de SS en de Wehrmacht en in de bitsige strijd tussen de collaborateurs en het Verzet. Het ‘duizendjarig Rijk’ van de nazi’s stortte reeds in mei 1945 in elkaar, maar denkbeelden uit de nazitijd zijn nooit volledig verdwenen. Vandaag herrijst het extreemrechtse gedachtegoed, maar dan wel in een subtielere vorm om de gedachte meer acceptabel en mainstream te maken. De aanhangers noemen zich nu radicaal-rechts, alt-right, génération identitaire, nativisten, proud boys of white supremacists. Het zwart zaad van de SS lijkt te ontkiemen. Zijn we terug op weg naar een maatschappij van onvrijheid en onverdraagzaamheid van al wie niet 'eigen volk' is? Dit boek weze een waarschuwing voor deze valse nieuwheid.
