Ben 62, ben fan van goede spannende romans en tegenwoordig ook geïnteresseerd in Japans materiaal, af en toe een thriller maar moet wel iets bijzonders zijn.
Geen SF, avontuur, feelgood en biografieën, en fantasy.
Goede avond Elbert Wat leuk dat je een boekentip aanvraagt bij hebban! Ik zou denken dat iemand die zo veel gelezen heeft als jij geen tip meer nodig heeft. Zoekend tussen je gelezen boeken kwam ik veel boeken tegen die door mij hetzelfde gewaardeerd werden. Dat maakt het geven van een tip gemakkelijker. Maar je hebt zo veel gelezen dat ik niet alle negenendertig pagina's heb doorgenomen en dat bemoeilijkt het tipgeven: misschien raad ik je nu een boek aan dat je al gelezen hebt. Bocca in lupo dan maar!
Een favoriet boek van mij is het op waarheid gebaseerde verhaal van de eerste vrouwelijke pianostemmer in Nederland: Wolfskwint van Bibi Dumon Tak. Uit het leven gegrepen en behoorlijk aangrijpend. Dumon Tak is vooral bekend door haar kinderboeken en boeken waarin dieren de hoofdrol spelen. Wolfskwint was haar eerste roman voor volwassenen. Het is een op waarheid gebaseerd verhaal over een van de eerste vrouwelijke pianostemmers. Steffie kent haar moeder als een gestoorde vrouw die een groot deel van haar leven in psychiatrische inrichtingen zat. Dat haar moeder gestoord is, is haar vooral bijgebracht door haar vader, voor wie zij als kind zo een groot respect had dat zij hem zonder meer geloofde. Volwassen geworden gaat Steffie na de dood van haar moeder op zoek naar haar eigen verleden. Ze leert de waarheid kennen achter haar moeders 'gestoordheid' door inzage in een psychisch rapport over haar moeder, een rapport dat nooit voor haar ogen bestemd was. Dan beseft zij welke rol haar vader hierin gespeeld heeft en hoe hij haar gemanipuleerd heeft! En welke rol zijzelf hierin gespeeld heeft! "'Wat overbleef was een onvoorstelbare duisternis. Ik had er al die jaren alles aan gedaan mijn moeder te verliezen, en toen ik besefte dat ik haar verloren was, die avond met de zwaluwen, toen wilde ik haar terug.'" Je leest deze aangrijpende roman vast in één adem uit.
Drago Jancar is een van de belangrijkste Sloveense schrijvers en helaas toch niet zo bekend bij ons. Die nacht zag ik haar heeft mij meteen voor hem gewonnen. Het is een wat melancholische roman, mooi en helder geschreven. Een mooie, bijzondere en interessante vrouw, Veronika geheten, verdwijnt samen met haar man onder mysterieuze omstandigheden van hun landgoed (in 1944). Achtereenvolgens komen in deze roman vijf mensen aan het woord (met elk een taalgebruik dat bij hen past) die op de een of andere manier met haar te maken hebben (onder wie haar minnaar). Zij proberen te achterhalen wat er gebeurd is. Tergend langzaam wordt de spanning opgebouwd en pas bij de allerlaatste spreker lijkt er duidelijkheid te komen. En wat voor een duidelijkheid! Dit boek biedt een romance, een kijkje op het leven op het platteland zowel van de elite als van de arme sloeber, een stukje geschiedenis en het bittere geweld van de partizanenstrijd in het voormalige Joego-Slavië. De afloop is niet voorspelbaar! Van Alessandro Baricco wil ik je het volgende boek aanraden: Mr. Gwyn. In deze bijzondere roman zoekt een succesvolle schrijver naar vernieuwing van de literatuur. Hij wordt 'portretschrijver' voor mensen die op zoek zijn naar zichzelf. In ruil voor een uniek portret moeten de mensen wel een vreemde opdracht vervullen. Baricco is een taalkunstenaar bij uitstek.Het tamelijk dunne boek Mr. Gwyn heeft ooit diepe indruk op me gemaakt, vanwege de merkwaardige inhoud, eentje waar je zeker nog een tijdje over loopt na te denken! Mr Gwyn, een succesvolle schrijver heeft het helemaal gehad met zijn schrijversbestaan en zet daar definitief een punt achter. Laat dat ook aan iedereen weten en is niet meer op andere gedachten te brengen. Maar omdat schrijven voor hem letterlijk van levensbelang is, moet hij wegen zien te vinden om te blijven schrijven zonder te moeten terugkomen op zijn besluit om te stoppen.Hij noemt zichzelf kopiist (wat hij kopieert, zijn mensen!) en schrijft vanaf dat moment 'portretten'. Deze portretten zijn uniek, er bestaat er slechts één van en degene die een portret van zichzelf laat schrijven, moet zich wel onderwerpen aan wat de portretschrijver van hen verlangt. In het weinige wat gezegd wordt (er wordt tijdens 'een sessie' niet gesproken), valt zoveel moois te lezen. Een heel bijzonder boek! En nu maar hopen dat je tenminste één van de getipte boeken nog niet gelezen hebt! Ik zou het leuk vinden als je laat weten wat je van de getipte boeken vindt. Ik wens je veel plezier bij het lezen toe.
