Lees elke week de Woensdagvoorleestip als recensie op de boekpagina, op de Hebban website of in de Hebban App. We vertellen je uitgebreid wat we van het boek vinden, tippen je manieren om het voor te lezen en helpen jou bij het opbouwen van je voorleesboekenplank.

In Ik wil een walrus van illustrator en prentenboekmaker Katrien Benaets heeft prinses Noor haar zinnen gezet op een bijzonder huisdier. Dat ze het gewend is haar zin te krijgen, wordt al meteen op de eerste pagina duidelijk. Midden in de driftbui gaat haar koninklijke papa gaat overstag en de walrus komt er. Het is aan Noor om er zelf achter te komen waarom het geen goed idee was. Het prentenboek neemt je aan de hand mee in Noors relatie met haar huisdier en langzaam maar zeker wordt het duidelijk dat hoewel Noor het helemaal geweldig vindt, het voor de walrus niet de beste plek is. Maar hoe doe je dat, elkaar loslaten? Ik wil een walrus ontwikkelt zich tot een gevoelig verhaal over beseffen wat een ander nodig heeft en je eigen wensen opzij zetten. Maar het laat ook zien dat er daardoor juist ruimte ontstaat voor iets anders dat wel past. Zoals een droevig katje dat een thuis nodig heeft.

In Ik wil een walrus staat de wens centraal altijd maar groter en meer bijzonder te willen, een unieke keuze te maken en iets speciaals te laten zien naar de buitenwereld toe. Voor Noor komt dat samen allemaal samen in haar verzoek om een walrus. Dit prentenboek laat goed zien dat in het kinderbrein keuzes nog onbegrensd zijn. Ze lopen niet tegen praktische zaken op waar wij als volwassenen meteen aan denken en daarin zit ook een les voor de voorlezer verscholen. Natuurlijk kan Noor haar walvis niet als huisdier blijven houden, met alle beste bedoelingen van de wereld niet, maar toch was hun band sterk en vol liefde. Noor heeft ervan geleerd, is gegroeid en heeft nu een vriend voor het leven, al dan van een afstandje. Door dat meteen van de hand te wijzen nog voor je het probeert, ontzeg je jezelf misschien ook iets. Leggen we onszelf meer begrenzing op door onze grenzen niet meer uit te testen?

De illustraties van Katrien Benaets hebben een theatrale inslag en dat maakt het heerlijk om de pagina's om te slaan en ze te bestuderen. Dat kan goed, want er is veel tekst om naar te luisteren en genoeg te zien. Zo staat bij de bijzondere dieren een konijntje naar de walrus te kijken, of pakt Noor wel heel erg uit om te vieren dat Victor terug is. Het staat symbool voor de overgave waarmee ze in het huisdierenavontuur stort. Wanneer ze uiteindelijk de kleine poes vindt, is ze in staat om in het dier te zien wat ze al die tijd al zocht: 'Hij heeft mij nodig en ik hem, en dat maakt hem speciaal.' Het zachte kleurgebruik situeert het prentenboek duidelijk in de Lage Landen, met veel groen in het blauw en zachtbruin in het geel. Het zijn de stranden zoals we ze hier kennen, met veel wind en donkere luchten, maar ook met prachtige kleuren aan de horizon. Ik wil een walrus is op verschillende niveaus een herkenbaar verhaal, al kom je niet elke dag een walvis als huisdier tegen.

Thema's

Huisdieren, eenzaamheid, vriendschap, loslaten.

Leeftijd

Ik wil een walrus lees je het beste voor vanaf een jaar of vier en kan zelfs al richting de vijf jaar gaan. Er is veel tekst, zodat er een grotere aandachtsspanne nodig is. De thema's, zoals verantwoordelijkheid hebben voor een huisdier, consequenties overzien en leren loslaten horen bij kinderen die al iets verder zijn in hun ontwikkeling. Toch kunnen jongere kinderen eveneens van het verhaal genieten.

Hoe lees je dit voor?

Niet elk kind zal makkelijk stil kunnen zitten bij veel tekst, in die gevallen kun je het makkelijk wat inkorten om toch het verhaal te vertellen. Naarmate je (voorlees)kind wat ouder wordt, zullen ze vanzelf meer rust vinden en meer tekst aankunnen. Op dat moment beginnen ze de diepere lagen van het verhaal te begrijpen en kun je er het gesprek over aangaan. Het is een mooi prentenboek om de evolutie van emoties uit te leggen en het kind stap voor stap mee te nemen in de verschillende fasen.

Meer en leuker voorlezen begint bij de mooiste prentenboeken. Elke woensdag tippen Hebban en De Nationale Voorleesdagen een nieuw voorleesboek. Volg het Hebban-account van de Woensdagvoorleestip om niets te missen.