Lezersrecensie
Het boek waar je zo in verdrinkt!
Ik heb een interessant boek gelezen van Annejet van der Zijl genaamd Sonny boy. Het is een spannend, maar leuk boek geschreven vanuit de alwetende verteller. Sonny Boy gaat over een getinte man (Waldemar) en een blanke vrouw (Rika) die verliefd worden en dat werd niet door iedereen gerespecteerd. Ze krijgen een kind en noemen hem Waldy en toen de tweede wereldoorlog begon kozen ze ervoor om hun huis beschikbaar te maken voor onderduikers. Wat maakt Sonny boy zo een leuk, maar ook spannend boek?
Het thema van Sonny boy is krachtige liefde in de oorlogstijd. Dat thema kon je terugvinden in het boek. Tijdens de oorlog moesten ze andere manieren van contact vinden, omdat ze niet samen waren stuurden ze bijvoorbeeld brieven naar elkaar. Ik vond het zielig dat ze zo veel moeite moesten doen om contact met elkaar te hebben. Ook vond ik Sonny boy in het begin een boek waar ik lastig in het verhaal kon komen, want het was best wel lang een introductie met de hoofdpersonen dit zorgt voor een saai effect. Na de introductie van de hoofdpersonen begon het verhaal, Waldemar kwam naar nederland. Als het verhaal eenmaal begonnen is kan je makkelijk door het boek heen komen, dat merkte ik zelf dan ook ik kon zo 2 of 3 uur achter elkaar lezen. Ik kwam zo makkelijk door het boek heen omdat het best wel spannend kon zijn bijvoorbeeld toen de 2e wereld oorlog begon, want je weet dat er elk moment gevaar op de loer licht.
De uitgebreide manier van schrijven maakt het boek ook extra leuk, op sommige momenten werden ruimtes of voorwerpen heel uitgebreid beschreven. Dat zorgde er voor dat ik het verhaal voor mij kan zien, want door plaatjes in het boek weet je hoe de hoofdpersonen er uit zien en door de uitgebreide beschrijving van de ruimtes kan je sommige momenten helemaal voor je zien. Ik heb hier een voorbeeld bij met een citaat:´´ ’Aan zee!!’ zoals ze triomfantelijk in haar correspondentie vermeldde. Inderdaad kon je vanaf het balkon waaraan Waldemar een bordje ‘kamers te huur’ had getimmerd bij helder weer een minuscuul streepje blauw aan het einde van de straat zien. De belendende kamer bombardeerde Rika tot ‘kamer met zeezicht’. ze richtte de woning in tropische sfeer in,met witgeschilderde rieten meubels, houten jaloezieën en weelderige groene planten.´´ Bij dit stukje tekst kan je helemaal inbeelden hoe het huis er uit ziet en dat liet mij extra erg het gevoel hebben dat ik in het verhaal zat. Al met al vind ik Sonny boy en lastig, leuk en spannend boek.
Ik raad het boek Sonny boy zeker aan, want ik heb ervan genoten zolang het heeft geduurd. Het voelt in het begin even lastig, maar als je eenmaal in het verhaal zit lees je het zo weg. Het wordt geschat op zo een 7 a 8 uur lezen dus ik zou zo snel mogelijk naar de bibliotheek gaan en Sonny boy lenen. Neem er even de tijd voor u zal er geen spijt van krijgen.
Het thema van Sonny boy is krachtige liefde in de oorlogstijd. Dat thema kon je terugvinden in het boek. Tijdens de oorlog moesten ze andere manieren van contact vinden, omdat ze niet samen waren stuurden ze bijvoorbeeld brieven naar elkaar. Ik vond het zielig dat ze zo veel moeite moesten doen om contact met elkaar te hebben. Ook vond ik Sonny boy in het begin een boek waar ik lastig in het verhaal kon komen, want het was best wel lang een introductie met de hoofdpersonen dit zorgt voor een saai effect. Na de introductie van de hoofdpersonen begon het verhaal, Waldemar kwam naar nederland. Als het verhaal eenmaal begonnen is kan je makkelijk door het boek heen komen, dat merkte ik zelf dan ook ik kon zo 2 of 3 uur achter elkaar lezen. Ik kwam zo makkelijk door het boek heen omdat het best wel spannend kon zijn bijvoorbeeld toen de 2e wereld oorlog begon, want je weet dat er elk moment gevaar op de loer licht.
De uitgebreide manier van schrijven maakt het boek ook extra leuk, op sommige momenten werden ruimtes of voorwerpen heel uitgebreid beschreven. Dat zorgde er voor dat ik het verhaal voor mij kan zien, want door plaatjes in het boek weet je hoe de hoofdpersonen er uit zien en door de uitgebreide beschrijving van de ruimtes kan je sommige momenten helemaal voor je zien. Ik heb hier een voorbeeld bij met een citaat:´´ ’Aan zee!!’ zoals ze triomfantelijk in haar correspondentie vermeldde. Inderdaad kon je vanaf het balkon waaraan Waldemar een bordje ‘kamers te huur’ had getimmerd bij helder weer een minuscuul streepje blauw aan het einde van de straat zien. De belendende kamer bombardeerde Rika tot ‘kamer met zeezicht’. ze richtte de woning in tropische sfeer in,met witgeschilderde rieten meubels, houten jaloezieën en weelderige groene planten.´´ Bij dit stukje tekst kan je helemaal inbeelden hoe het huis er uit ziet en dat liet mij extra erg het gevoel hebben dat ik in het verhaal zat. Al met al vind ik Sonny boy en lastig, leuk en spannend boek.
Ik raad het boek Sonny boy zeker aan, want ik heb ervan genoten zolang het heeft geduurd. Het voelt in het begin even lastig, maar als je eenmaal in het verhaal zit lees je het zo weg. Het wordt geschat op zo een 7 a 8 uur lezen dus ik zou zo snel mogelijk naar de bibliotheek gaan en Sonny boy lenen. Neem er even de tijd voor u zal er geen spijt van krijgen.
15
Reageer op deze recensie
