Magisch-realisme uit Zeeland

Met de verhalenbundel Dertien heeft de Zeeuwse auteur Peter Frantz zijn zevende boek afgeleverd. Het is een rijke publicatie geworden, met verhalen die soms een fantastische of surrealistische inslag hebben, maar nooit ongeloofwaardig zijn, en zich afspelen in een realistische setting, waardoor de term magisch-realistisch misschien ook op zijn plaats is. Het voorplat toont het getal 13 in de vorm van rode cijferballonnen, echter met uitstulpingen die iets diabolisch hebben, waarmee de toon is gezet.
Uiteraard is het niet de bedoeling om in een leesverslag de inhoud van deze dertien verhalen te verklappen. De drie tipjes van de sluier op het achterplat geven genoeg prijs. Toch ontkom ik er niet aan om twee andere voorbeelden te geven van wat mij betreft zeer geslaagde verhalen. In ‘De robobombus’ vindt een technicus een bug uit in de vorm van een opgezette hommel die volgestopt zit met afluisterapparatuur. En in ‘Nobelprijs voor de vrede’, mijn favoriet, ontvangt een wetenschapper de gelijknamige prijs omdat hij zijn door velen felbegeerde uitvinding vernietigt voordat deze in kwaadwillende handen valt. Je had het Oppenheimer en de wereld toegewenst.
Net als in zijn vorige boeken toont Peter Frantz zich een vlotte verteller die je probleemloos meeneemt door zijn verhaal, juist door niet ter zake doende zijwegen te vermijden en de draad stevig in handen te houden. De toon is verhalend, maar niet gespeend van relativerende en sardonische humor en zo houdt het boek ons een spiegel voor van wat er zou kunnen gebeuren als alles net even anders zou (of was) verlopen.

Rogier de Jong.

Peter Frantz: Dertien, Uitgeverij U2pi (2025), € 19,95.