Wat kunnen sommige auteurs toch goede en spannende boeken schrijven; James Patterson is dat met Kat en Muis in ieder geval niet gelukt.
Omdat dit boek hier op Crimezone met 5 sterren werd beoordeeld en het onlangs voor een prikje te koop was bij een grote landelijke boekhandel, ben ik aan mijn eerste Patterson begonnen. Waar die 5 sterren vandaan moeten komen is mij een raadsel. Het boek heeft 132 hoofdstukken onderverdeeld over 5 delen en telt 380 pagina’s maar bevat zoveel lege en halflege pagina’s dat effectief het aantal pagina’s dik onder de 300 komt. Gemiddeld dus 2 pagina’s per hoofdstuk. Normaal leest dat lekker weg omdat je gauw nog een hoofdtukje erbij kunt pakken. Hier was dat echter niet het geval. Slechts met moeite heb ik het boek uitgelezen. De schrijfstijl van Patterson kan mij niet bekoren en doet mij sterk denken aan Nicci French. Het boek is in de ik-figuur geschreven waarbij in 4 van de 5 delen rechercheur Alex Cross de ik-figuur is, maar in deel 4 is plotseling Thomas Pierce (FBI agent?) de ik-figuur. De eerste 3 delen gaan over de jacht op seriemoordenaar Gary Soneji, terwijl deel 4 en 5 over de jacht op serialkiller Mr. Smith gaan. Een vreemde switch. Samengevat: zwak plot, wisselende ik-figuur, met uitzondering van Alex Cross een slechte karakterontwikkeling, slecht beschreven actie en teveel familieaangelegenheden en romantische verwikkelingen met de nieuwe vriendin van Cross. Three stars tops.
Het boek is met 2,50 Euro dus precies goed geprijsd…