Na vier geweldige thrillers van Bart Debbaut waren mijn verwachtingen voor 'Cold Case 0212' erg gespannen, erg hoog en nagenoeg onmogelijk in te lossen.
Met dit vijfde boek scheert Bart Debbaut echter hogere toppen dan ooit. 'Cold Case 0212' is een prachtwerk dat op gebied van schrijfstijl, spanning, tempo, dramatiek en karakterontwikkeling een hoge -zoniet eerste- plaats verdient in de lijst van Nederlandstalige thrillers.
De karakters van de hoofdpersonages kennen we al vanuit de vorige verhalen, doch door de uitsplitsing naar een begin in 2002 en een slot in 2012 lijkt het alsof de vertrouwde karakters nòg meer worden uitgesponnen en nòg meer 'echte' mensen vertegenwoordigen. Niet alleen de hoofdpersonages overigens, elke rol, hoe klein ook, zet een duidelijk karakter neer. Zo bijvoorbeeld de priester die de begrafenisplechtigheid voorgaat: zijn naam wordt niet genoemd, hij komt maar even op de voorgrond en toch is het duidelijk net dìe priester die je voor ogen hebt. Prachtig, zelfs eerder uitzonderlijk in Vlaamse boeken, hoe ook een deel van de uitvaartplechtigheid in het verhaal wordt opgenomen. Heerlijk om te lezen!
Het vernoemen van politici en hun deelname aan het verhaal maakt het uiteraard allemaal erg herkenbaar.
De overgang tussen het doodlopende onderzoek in 2002 en de ontknoping tien jaar later vloeit onbewogen in mekaar over.
En het slot -dus eigenlijk het volledige tweede deel- is zo origineel, fijnbedacht, onthullend en onthutsend dat in snel tempo moet worden gelezen. Tijd voor nagelbijten is er niet, de lezer wordt doodsimpel naar de laatste bladzijde gekatapulteerd.
Briljant geschreven, met veel genot gelezen!