Met Tralies heeft Bart Debbaut opnieuw een krachtige thriller neergezet: vlot leesbaar, hedendaags, intrigerend, pakkend.
De afwisseling tussen ‘nu’ en ‘vroeger’ en de opbouw van het verhaal naar het punt waar het ‘vroeger’ in het ‘nu’ overgaat en het grote geheel duidelijk wordt, zijn adembenemend en verplichten je als het ware om het boek met een geweldige vaart uit te lezen.
De schrijver geeft je een unieke kans om dit gruwelijke verhaal uit meerdere hoeken te bekijken, door afwisselend vanuit het kamp van de speurders en vanuit het leven van de ontvoerder te schrijven.
De karakters van de speurders en ontvoerder zijn duidelijk geprofileerd en uitgebouwd. De ontvoerde vrouwen blijven eerder vaag geschetst, wat des te meer duidelijk maakt dat de psychopaat hen alleen maar ‘gebruikt’ voor eigen doel en hen niet beschouwt als volwaardige mensen.
Het verhaal heeft een beetje een wrange nasmaak: de ontvoerder lijkt in het ‘gewone’ leven immers een doorsnee, hardwerkende bediende. Wat als een van onze eigen collega’s er een vergelijkbaar privé-leven op nahoudt…?