Dit prachtige boek is moeilijk te beschrijven. Je moet het echt zelf lezen om te weten hoe mooi en bijzonder het is!

Een ontroerend boek over een jongen die op het dak van zijn huis zit en de wereld daar beneden bekijkt en observeert. Hij bekijkt alle mensen in hun routines van elke dag. Maar hij wil niet meer 'daar beneden' zijn. Geen onderdeel van het gekrioel. Hij wil niets meer voelen sinds zijn zusje is overleden en zijn vader de deur is uitgelopen om niet meer terug te komen.
En het verdriet van zijn moeder zit overal. 'In de kleren die ze waste, in haar hoofdkussen waar ze 's nachts haar snikken in smoorde, in de spaghettisaus waarin ze veel te lang bleef roeren, tussen de toetsen van haar toetsenbord als ze zat te werken'
Na een tijdje krijgt hij toch weer meer contact met wat mensen daar beneden. Niet omdat hij naar beneden gaat, maar omdat ze bij hem boven komen.
Een boek over verdriet en 'te veel voelen'. Prachtig en ontroerend geschreven. Met bijzondere, sobere, alleszeggende tekeningen.