Tussenjaren

Dertig jaar nadat zijn eerste vrouw Sylviane verdween, gaat Charles op weg naar Napels met de belofte om haar daar terug te zien.

Dertig jaar leven met zijn dochter, zonder haar moeder. Leven in liefde, maar overkoepeld door gemiste kansen en twijfelachtige beslissingen.

Zal Charles Sylviane terug ontmoeten en zijn leven terug kunnen oppikken waar hij het achtergelaten heeft?

Ik las Tussenjaren voor de leesclub, maar had eerder al wel veel lovende recensie van dit boek zien voorbijkomen.

Je word als lezer meegenomen in het verleden van Charles, hoe zijn eerste vrouw duidelijk de broek droeg, en hij drijvend op liefde steeds verder mee afdreef in de wanhoop.

Het is dan ook een bijzonder verhaal dat Yannick Dangre neergeschreven heeft. Een verhaal dat me wel wist mee te slepen, maar ook een verhaal waarvan ik niet goed weet wat ik ervan moet denken. Een verhaal over donkere onderwerpen, op een duidelijke en menselijke manier uitgelicht. Een ruwe eerlijkheid over het ouderschap die soms moeilijk te bevatten lijkt. Toch is het ook een verhaal dat me niet echt beroerde of bijgebleven is.

Tussenjaren is een verhaal over verslavende, verstikkende liefde, een onoverwonnen verleden en een droom vol hoop.