Een veelbelovend concept maar een slap verhaal

Endgame begint als het einde ter tijden nadert. Twaalfduizend jaar geleden hebben ‘luchtwezens’ de mensheid geschapen en beschavingen gecreëerd om voor hen goud te delven. Daarna zijn ze vertrokken met de boodschap dat ze eens terug zouden keren en dat er dan een Spel op leven en dood gespeeld zou moeten worden. Dat moment is nu aangebroken. Twaalf meteorieten zijn ingeslagen op aarde. Er zijn twaalf originele bloedlijnen van de mensheid die zich generaties lang hebben voorbereid op dit moment. Het zijn de Spelers, allemaal tussen de 13 en 20 jaar, allemaal getraind om te winnen. Zij moeten drie sleutels zien te vinden om hun eigen bloedlijn te laten voortbestaan. Endgame – de opdracht draait om het vinden van de eerste sleutel.

Endgame is niet alleen een boek. Het is een multimediaal project: het boek is verrijkt met links naar Twitter, Facebook en YouTube, het bevat een puzzel en er is zelfs een videogame aan gekoppeld. Door de puzzel op te lossen kan de lezer een bedrag van vijfhonderdduizend dollar winnen (ja, echt!) dat werkelijk in een kluis in een gokpaleis in Las Vegas ligt. James Frey is vooral bekend om zijn boek In duizend stukjes, een autobiografie die in opspraak kwam omdat Frey gedeeltes verzonnen bleek te hebben. Hij is tevens eigenaar van de studio Full Fathom Five, een bedrijf dat multimediale concepten verzint en uitvoert. Voor het verhaal Endgame heeft hij auteur Nils Johnson-Shelton ingehuurd met wie hij ook de serie Otherworld Chronicles heeft gemaakt.

Het lijkt allemaal heel gaaf maar het verhaal, het papieren gedeelte, is niet geslaagd. Ultrakorte hoofdstukken vanuit diverse perspectieven wisselen in net zo'n hoog tempo af als gebeurtenissen en locaties. Het lijkt op een adventuregame in boekvorm met als minpunt dat de speler zelf geen onderdeel uitmaakt van het verhaal. De personages hebben eigenschappen als een vaste set attributen waar geen verandering in komt. De één is stil, berekenend en snel, de ander lomp, moordlustig en sterk.

De enige die redelijk uit de verf komt is Sarah Alopay, de Amerikaanse, of eigenlijk de Cahokiaanse, naar een beschaving die oorspronkelijk in de Mississippidelta ontstond. Eigenlijk had haar broer Speler moeten worden maar hij heeft door een ongeluk een oog verloren waardoor Sarah op latere leeftijd aan de training is begonnen om als Speler te dienen mocht het moment zich in haar leven voordoen. Zij had gehoopt dat het moment aan haar voorbij zou gaan. Ze heeft heel andere plannen voor de toekomst, waaronder trouwen met Christopher, haar vriend van wie ze al sinds groep zeven onafscheidelijk is. Christopher is de enige niet-Speler die een rol van belang speelt in het verhaal. Na de inslag van de meteorieten ontmoet ze een andere Speler, Jago Tlaloc, met wie ze een verbond sluit voor zolang ze daar beiden profijt van hebben. Door Jago begint ze te twijfelen aan haar relatie met Christopher.

Er zijn ook leuke aspecten aan het boek. Juist door de korte hoofdstukken en voorstuwende gebeurtenissen leest het als een trein, als je tenminste eerst heel het boek leest alvorens aan de puzzel te beginnen. Daarnaast is de achtergrondinformatie waar de lezer via de links kennis van kan nemen uitermate interessant. Iedereen weet wel wat van oude beschavingen als de Incacultuur en de verdwijning van Atlantis maar er blijken nog veel meer interessante volkeren, onverklaarbare architectuur en bijzondere vondsten te zijn. Jammer (maar ook logisch) is dan weer dat al die informatie soms moeilijk is te volgen omdat alles in het Engels gesproken is. Al met al is het concept prachtig maar kan de uitvoering veel beter.