Matig

Ik ben dol op de boeken van Helen Fields omdat ze technisch goed in elkaar zitten en meestal zeer vlot geschreven zijn.
Met dit boek had ik moeite, de eerste helft vond ik langdradig, het kon mijn aandacht maar net voldoende vast houden om door te lezen. De tweede helft ging iets beter, maar ik begon me in toenemende mate te ergeren aan de domme ondoordachte acties van de hoofdrolspeelster, en ook dat ze voor een prive detective blijkbaar nul inzicht had welke kant het op ging en wie ze achterna zat. Er werden een paar clues weggegeven waardoor het voor mij meer dan duidelijk was wie ze moest hebben, maar aan domme acties geen gebrek, en de gevolgen waren dan ook duidelijk. Ook werd ik niet helemaal gegrepen door de colour locale, die op het eiland Mull toch betoverend zouden moeten zijn.
Voor mij niet Fields beste boek helaas.