Een poëtisch levensverhaal van een idealist

Dit boek leest als een trein. Ik heb het dan ook in één ruk uitgelezen. 

Het illustreert het leven van een moedige, optimistische man, vol met idealen: Dirk Van Duppen.

Zijn leven verkort zienderogend; hij is in de palliatieve fase van pancreaskanker.
Maar zelden heb ik een meer levenslustige man gezien en gehoord in interviews naar aanloop van zijn boekvoorstelling (een ingetogen en tevens uitbundige ode aan zijn leven in de Roma in Antwerpen).

Het is niet bij idealen gebleven. Hij is oprichter van "Geneeskunde voor het volk", een groepspraktijk van dokters en andere zorgverstrekkers die aan terugbetalingstarieven werken.

Samen met zijn vrouw trok hij ook naar Beiroet om medische zorg in Palestijnse vluchtelingenkampen te organiseren. 
In Antwerpen strijdde hij voor een leefbare buurt voor de minstbedeelden.

Het vroeg volharding en verbetenheid om telkens opnieuw het gevecht aan te gaan met overheidsdiensten en vastgeroeste instanties.

Dat hieruit geen verbitterde man gegroeid is maar een positieve, humorvolle mens, kan alleen maar bewondering oproepen,  ook bij zijn eerdere tegenstanders.  Chapeau. 
Chapeau ook voor Thomas Blommaert die dit leven op een zeer poëtische manier opgetekend heeft.

Ondanks de zware problematiek straalt het boek optimisme uit en
liefde voor de medemens.
Twee zaken die centraal staan in het leven van Dirk Van Duppen. 

Een aanrader voor elke boekenkast.