Winternacht is niet zo’n goede thriller. Termen als middelmatig en saai zijn normaliter niet met Indridason te associëren, maar nu ontkomen we er niet aan.
Winternacht is een kort verhaal wat enorm is uitgetrokken. Ingedikt tot een bladzijde of 50 zou het een leuk presentje zijn tijdens de Maand van het Spannende Boek.
Alle voorgaande boeken van Indridason zijn stuk voor stuk juweeltjes en een genot om te lezen. Deze keer is het bijna vervelend om de eerste 100 pagina’s door te worstelen. Daarna wordt het iets beter. De steeds terugkerende thema’s en persoonlijke beslommeringen van de hoofdfiguren worden weer aangestipt en opgerakeld maar zijn in feite een herhaling van zetten die we in vorige boeken ook hebben kunnen vernemen.
De thema’s discriminatie, inburgering en zinloos geweld worden op een wijze gepresenteerd die niet zou misstaan in het jeugdjournaal.
Een redelijk verhaal, dus twee sterren.