Een moordenaar die je liever niet tegenkomt. Dat is wat midzomermoord je biedt. Vind ik toch wel een van de beste van Mankell. Vooral het einde waar Wallander de moordenaar dicht op de hielen zit. De spanning druipt eraf en het is normaal als je met een verhoogde hartslag zit van de spanning. Ik vind het verschrikkelijk jammer dat ik de ganse reeks bijna uit heb.