Een mooi en ontroerend verhaal!

Heather Morris is een Australische scenarioschrijver, die jarenlang bevriend was met Lale, die na de oorlog naar Australië emigreerde. Ze was de eerste aan wie Lale zijn levensverhaal toevertrouwde, omdat hij zich schaamde voor zijn rol in het kamp. Heather deed naar aanleiding van zijn verhaal onderzoek in Duitsland en Polen en kwam erachter dat Lale veel meer mensen redde dan alleen zijn Gita; doordat hij in zijn positie eten mee kon smokkelen, heeft hij tientallen mensen in leven gehouden.

Het boek gaat over een jonge Slowaakse Jood die in april 1942 naar Auschwitz wordt gedeporteerd. Lale Sokolov staat vanaf dan bekend als gevangene 32407. De ss-officieren benoemen hem tot Tätowierer, tatoeëerder. Tweeënhalf jaar lang is hij degene die van duizenden gevangenen een nummer moet maken. Zoals van Gita, vanaf dan gevangene 34902. Terwijl hij gedwongen wordt haar te brandmerken, kerft zij haar naam voor altijd in zijn hart. Na drie jaar wordt Gita op dodenmars gestuurd en komt Lale in een ander kamp terecht. Beiden weten te ontsnappen en gaan op zoek naar elkaar. Gedurende zeventig jaar zwijgen Lale en Gita over het begin van hun relatie. Pas na Gita's dood durft Lale hun uitzonderlijke overleversverhaal te delen.

De kaft past perfect bij het verhaal. Ik zou het zeker in de winkel oppakken en aan de hand van de achterkant zou ik het ook kopen. Ook al is het een zwaar onderwerp het leest toch vlot weg. Er zijn veel boeken geschreven over Auschwitz, maar dit boek voegt zeker nog wat toe. Het is heel anders dan andere boeken met dit onderwerp. Dit boek zal mij zeker een tijd bij blijven. Ik geef het 5 sterren!