klassieker die nooit verveelt

Uiteraard las ik deze klassieker al een keertje toen ik jong was. Het was één van mijn favoriete boeken en het inspireerde me later om zelf vanuit twee POV's te schrijven. Daarom was ik erg benieuwd of het nog even goed zou zijn als ik me herinnerde. Ja hoor! Bart Moeyaert stelt nooit teleur. Hier en daar was het een beetje gedateerd, maar dat is eerder charmant dan storend. Lees dit!
Het enige minpuntje vind ik de nieuwe cover (2024).
De extra info aan het einde vond ik dan weer erg leuk.

Favoriete zinnen:
Net op de momenten dat het niet mocht, specialiseerden mijn hersenen zich in het vak Liselot.
Volwassenen noemen pubers wispelturig, en dat is een van de weinige dingen waarin ze gelijk hebben.