Heel spannend, dit verhaal over een man vol trauma's en kronkels in zijn kop. En de slim geplaatste flash-forwards en flash-backs zorgen voor een onvervalst pageturn-effect.

Enige minpuntjes:
1. Het feit dat Alex Fisher van een afstandje bij een postkantoor de hele dag gaat staan wachten of iemand al dan niet zijn postbus komt legen. Ten eerste kun je dan misschien wel een week wachten, ten tweede moet je arendsogen kunnen hebben om van afstand te kunnen zien om welk postbusnummer het gaat.
2. Alex, die toch gerust als een keiharde mag worden beschouwd, wordt ineens wel erg makkelijk ontvoerd. En dit terwijl uitvoerig wordt beschreven hoe hij zichzelf vantevoren bewapend heeft. Over dit vuurwapen, dat hij bij zich draagt bij zijn bizarre postbus-wachtloop-episode, wordt met geen woord meer gerept als zijn ontvoerders zich aandienen. Het lijkt zeer plotseling in rook te zijn opgegaan. Zwak hoor!!

Maar verder niets dan lof. We want more, Esther en Berry!!! (maar dan zonder onwaarschijnlijkheden, aub....want in that case zijn 5 sterren echt niet meer dan gepast)