Shakespeare zou tevreden zijn!

Na de tragische afloop van het liefdesverhaal van Romeo en Julia zwoeren hun families de ruzie bij te leggen. In de nasleep van de begrafenissen blijft de vete toch steeds weer opborrelen. Escalus, de prins van Verona, is de wanhoop nabij. Hij bedenkt een plan wat de Montecchi en de Capuletti eindelijk moet verenigen: een huwelijk.
Rosalina is een nicht van de Capuletti. Er wordt haar opgedragen met Benvolio Montecchi te trouwen. Daar zit ze totaal niet op te wachten, en Benvolio ook niet. Ze hopen dat als ze een andere manier vinden om de vete te beëindigen, ze onder het verplichte huwelijk uit kunnen komen. Maar waar moeten ze beginnen?

We beleven het verhaal vanuit de derde persoon. We volgen de gedachtegang van o.a Rosalina en Benvolio. Hun strijd om maar niet met elkaar te hoeven trouwen zorgt voor vele strubbelingen tussen de strijdende families Montecchi en Capuletti. De haat wat de families voor elkaar voelen is door Melinda erg duidelijk omschreven. Er is geen twijfel over mogelijk, ze haten elkaar enorm en het wordt de jongelingen (prachtig woord) met de paplepel ingegoten. Rosalina is tot alles bereid om maar niet te hoeven trouwen met Benvolio. Ook als dit betekend dat ze tegen de prins in moet gaan.

Mijn mening
Ik hou niet van romans. Het verhaal is vaak te zoetsappig en er is nergens een spannend plot te kennen. Dit geldt totaal niet voor “De strijd om Verona”. Wauw wat een mooi verhaal.
Melinda Taub maakt handig gebruik van de personages van het prachtige verhaal Romeo en Julia. De personages die ze er zelf heeft bij verzonnen passen er perfect bij.
Hoe het verhaal is omschreven (af en toe wordt er gebruik gemaakt van de Shakespeare methode) zorgt ervoor dat De Strijd om Verona, echt als een vervolg op Romeo en Julia voelt.

De cover
Op de cover zien we een rode roos, een zwaard en een vaandel. De cover past bij het verhaal maar het zorgt er niet voor dat ik het boek zou oppakken.