Indrukwekkend maar ik kom er niet doorheen

Allereerst het volgende, ik was in de veronderstelling een roman te hebben gekocht, maar dat is dit boek dus duidelijk niet. In het begin was ik geschokt wat er allemaal speelde in China, hoewel ik dat al had kunnen weten, maar ik had me daar nog nooit zo in verdiept. 
Wat mij tegen ging staan, is dat de grootmoeder, moeder en dochter steeds worden afgeschilderd als heiligen, die werkelijk niets verkeerd gedaan hebben in hun leven, sterker nog, ik kreeg het idee dat als ze al iets verkeerd zouden willen doen, dat gewoonweg niet zou gaan.
Daarnaast, en ik las dat in een andere recensie ook al, bevat het boek een veel te hoog "en toen, en toen, en toen"-gehalte.

Het boek is op zich zeer indrukwekkend, maar wat mij betreft ook zeer indrukwekkend slecht geschreven. ik geef slechts één voorbeeld:

'Mijn vader was op de hoogte van het moedige gedrag van mijn moeder en bovendien van het zeer ongebruikelijke feit dat zij, een meisje van zeventien, mannen onder haar commando had. Een bewonderenswaardige en geëmancipeerde vrouw, had hij gedacht hoewel hij zich haar ook als een vuurspuwende draak had voorgesteld. Tot zijn vreugde bleek ze knap en vrouwelijk, en zelfs een beetje koket te zijn. Ze was zowel ingetogen en overtuigend als - iets wat in China zelden gebeurde - duidelijk. Dit was voor hem een uiterst belangrijke eigenschap, omdat hij een vreselijk hekel had aan de traditionele bloemrijke en vage manier van praten.'

Ik denk dat er in de bouqetreeks betere zinnen voorkomen. Nu is dit weliswaar geen roman maar een beschrijving van drie levens in het China van de twintigste eeuw, maar toch is dit de reden, dat ik er na 275 bladzijden te hebben gelezen de brui aan geef en stop met lezen.