Eindelijk alle delen minimaal twee keer gelezen

De Helleveeg is deel 5 uit de "trilogie" De tandeloze tijd. Alle andere delen had ik minimaal al twee keer gelezen met uitzondering van dit deel. Dat kwam enerzijds omdat dit het meest recente boek uit de cyclus is, en anderzijds omdat het ook het door mij minst gewaardeerde boek uit de reeks is.
Ik heb het toch herlezen en dat kwam naar aanleiding van een bezoek aan de bioscoop afgelopen woensdagavond, waar ik samen met mijn vrouw de verfilming van het boek heb mogen aanschouwen.

Het boek is vrij nauwgezet verfilmd, er is weinig in de film, dat niet in het boek voorkomt, en er is weinig uit het boek weggelaten. Dat kan ook bijna niet, aangezien het boek ongeveer slechts 240 bladzijden lang is. Maar juist door de weinige passages die wel zijn weggelaten, gebeurt er iets wat mij bijna nooit overkomt; ik vind de film leuker dan het boek!
"Advocaat van de hanen" (een ander deel uit de cyclus) is ook verfilmd, nou die film die haalt het niet bij het boek!

Hopelijk vat André van Duren, de regisseur van deze film, ooit het plan op om de eerste twee delen van De tandeloze tijd ook te gaan verfilmen. En als hij dat dan doet in dezelfde sfeertekening die hij in deze film weet neer te zetten met prachtige beelden uit vooral de jaren 50, 60 en 70 van de vorige eeuw, dan weet ik zeker dat ik die film ook meerdere malen ga zien, zoals ik die boeken ook meerdere maken heb gelezen.

En zo is dit meer een filmrecensie geworden dan een boekrecensie, maar met even zoveel plezier gedaan!