Beklemmend goed

Die titel. Het omslag. Het motto van Luc de Vos. Die eerste alinea. Ik was meteen verkocht toen ik aan 'Het water bewaart ons' begon. Omdat het verhaal beklemt, beklijft en brandt. Het verhaal beklemt omdat je Schokland niet alleen als locatie maar ook als een personage kunt zien. De ouders op Schokland zeggen tegen hun kinderen: "het water bewaart ons, de grond herinnert ons aan wie we zijn." Alsof het water het hoofd is en de grond het hart van de Schokkers waardoor zij meer waarde hechten aan tradities en kaders dan aan de onvoorspelbaarheid van het water. Het verhaal beklijft omdat de hoofdpersonen Age en Elsa levensecht neergezet zijn door Haro Kraak. Van de duistere gedachte van Age tot de vluchtneigingen van Elsa. Ik kon ze voelen. Age en Elsa en ik leefden vier avonden samen. Het verhaal brandt doordat het duistere de leidraad is. Waar rook is, is vuur in dit boek. En na die laatste bladzijde, gloeit het verhaal nog na.