Een alternatieve realiteit

In zijn nieuwe roman neemt Jan P. Meijers de lezer mee in een alternatief 1989, waarin er een maanbasis is en de mens op het punt staat voet op Mars te zetten. Terwijl de wereld in de ban is, verdeeld in voor- en tegenstanders van deze ruimte-expeditie, volgen we enkele personages in de dagen voorafgaand aan de hopelijke Marslanding. De scènes spelen zich vooral af op de kermis, waar Brent, een inwoner van Drechtum, zich al een jaar lang op heeft verheugd en dan in het bijzonder op de suikerspinkraam.
Ondertussen heeft Meta, die suikerspinnen draait, haar eigen sores waarmee ze worstelt.
Al vanaf het eerste hoofdstuk word je meegenomen in de alternatieve realiteit van de kermis, "en daar geldt de werkelijkheid van de huisbewoners niet. Ook hun wetten en regels niet." Aldus Dodge van de botsautootjes.

Jan P. heeft een prachtige schrijfstijl met oog voor detail waardoor de personages met hun eigen eigenaardigheden tot leven komen. Het lukt de rechtlijnige hoofdpersoon Brent uiteindelijk om zijn ongeloof over bepaalde gebeurtenissen van zich af te zetten.

" 'Niet zeuren hoe dit kan,' begon ze, 'er wonen mensen op de maan en we reizen naar Mars.'
[...]
De werkelijkheid had die avond al genoeg plaats ingenomen, en zelfs de magie van die werkelijkheid [...] legde het af tegen de kracht van zijn verlangen.
[...]
Hij verbaasde zich er niet meer over. Ze had gelijk, het was een kleinigheid in vergelijking met de landing op Mars. "

Het boek blijft nog lang in je gedachten hangen en is het zeker waard om nog eens te herlezen.