"De duistere weg" kan je niet onmiddellijk bestempelen als dé superspannende thriller, ik zou hem eerder classificeren onder de rubriek ‘psychologische thrillers’. Het eerste en grootste gedeelte van het boek wordt gewijd aan het intense verdriet van Lauren en Leah om het verlies van hun geliefde dochter/zus en echtgenoot/vader. De omstandige omschrijving van de manier waarop zij – elk op hun eigen manier – hun leed trachten te overwinnen, stemt tot nadenken over de schrijnende gevolgen van een vermissing of overlijden van een kind, niet enkel voor de betrokken ouders, maar ook voor de overige gezins- en familieleden.
In het laatste gedeelte van het boek ervaar je wel de voor Tami Hoag typische spanning, met veel actie en opwindende gebeurtenissen en … een onverwachte ontknoping.
Ik heb "De duistere weg" met plezier gelezen – met dank aan The House of Books en Crimezone – maar ik moet eerlijk bekennen dat het voor de echte fans van Tami Hoag mogelijk enigszins teleurstellend is omwille van het toch vrij lage thrillergehalte.

Carlien, 15/06/2013