Zeer schattig maar tegelijk ook saai

Ik ben altijd wel fan geweest van Adam Silvera, een New York Times bestseller in Young Adult. Voor Wat als dit het is schreef hij ook More Happy than Not (waarvan tot op heden nog geen Nederlandse vertaling van is), Vroeger is alles wat ik van je heb en Op het einde gaan ze allebei dood.

Ik kan niet echt hetzelfde zeggen over Becky Albertalli. Haar debut Simon vs. de verwachtingen van de rest van de wereld, kon mij totaal niet bekoren. Daarnaast schreef zij ook De eigenzinnigheden van Leah Burke en De voordelen van onbeantwoorde liefde (de enige die ik eigenlijk echt tof vond). Ik moet wel zeggen dat ik de film Love, Simon wél heel leuk vond.

“But maybe this isn’t how life works. Maybe it’s all about people coming into your life for a little while and you take what they give you and use it on your next friendship or relationship. And if you’re lucky, maybe some people pop back in after you thought they were gone for good.”

Uit hun samenwerking kwam een zeer schattig maar tegelijk ook een nogal saai (?) verhaal over Arthur, die alleen maar voor de zomer in New York is en helemaal zot is van musicals (en New York is toch dé stad waar alles kan gebeuren?) en Ben, die helemaal klaar is met relaties nadat zijn vorige relatie volledig fout liep en nu dus op weg is naar het postkantoor met een doos vol spullen van zijn ex-vriend.

Ze ontmoeten elkaar voor de eerste keer in het postkantoor maar door een samenloop van omstandigheden vergeten ze elkaars nummer én naam te geven. Waardoor de eerste 30% – 40% van het boek over hun zoektocht gaat naar elkaar.

Spoiler alert: Ze vinden elkaar wel degelijk terug en natuurlijk worden ze verliefd, wat geen verassing is.

Maar dat is wat ik bedoel met dat het was saai was, het verhaal was een beetje cliché en na een tijdje werd het gewoon lang en tja, saai. Dat is dan ook de reden waarom het mij een jaar (!) duurde om dit boek uit te lezen, het gaf mij een enorme reading slump. Nu, ik moet wel zeggen dat eenmaal je 60% in het boek bent het wel interessanter wordt. Er gebeurd veel meer, je leert hun vrienden beter kennen en het einde heeft geen geweldige happy ending die je zou verwachten.

Moet je dit verhaal lezen? Het verhaal zelf heeft mij op bepaalde momenten echt wel geraakt en ik ben zeker blij dat ik het boek uitgelezen heb want in het algemeen is het verhaal wel mooi. Het is wel nogal stereotiep en ik vind dat er meer uitgehaald kon worden. Het is ondertussen ook bekend dat het verfilmd zal worden en ik zal het zeker en vast kijken, al hoop ik dat de film toch minder saai en langdradig zal zijn.

“I believe in love at first sight. Fate, the universe, all of it. But not how you’re thinking. I don’t mean it in the our souls were split and you’re my other half forever and ever sort of way. I just think you’re meant to meet some people. I think the universe nudges them into your path.”