Echte feelgood!

Vlak voor haar 30e verjaardag, tijdens het boodschappen doen voor haar verjaardagsfeestje dat ze alleen met zichzelf viert, valt Isadora’s oog op een tijdschrift. ’31 manieren om gelukkig te worden’, verteld de kop. Isadora’s nieuwsgierigheid is gewekt. Geluk is haar niet gegund, dat weet ze zeker. Toch besluit ze de 31 manieren uit te gaan proberen, als experiment.
Dat betekend dat ze voorzichtig uit haar geïsoleerde cocon moet stappen. Dat ze contact moet gaan maken met haar collega’s en andere medemensen.
Contact dat begint met een glimlach en een verrassende uitwerking blijkt te hebben…
Ondertussen wordt van Isadora verwacht samen te werken met professor Cal Baxter. Na een miserabele kennismaking blijkt het beter te gaan dan ze had durven hopen. Zeker na de slechte, pijnlijke ervaring met een eerdere samenwerking met één van de professoren.
Voor Isadora is Cal een goed persoon om haar experimenten op uit te proberen.
Maar experimenten zijn koud en gevoelloos. Heel anders dan de daadwerkelijke gevoelens die de omgang met Cal bij Isadora losmaken…

Dit boek heeft een heel andere stijl dan we van Courtney Walsh gewend zijn. Zeker in het begin komt het wat oppervlakkig over. Gelukkig verbeterd dit naarmate je verder in het verhaal komt.
Dan lees je hoe gebeurtenissen in het verleden Isadora hebben gevormd. Dat het angst is voor meer beschadigingen waardoor ze mensen op afstand houdt.
Ook de bijzondere vriendschap met Marty heeft een meerwaarde in het verhaal.
Al met al de moeite waard om door te zetten, als je er net als ik niet goed in kunt komen.