Prachtig boek, met veel plots en wendingen

Recensie Rivierkreeften
Daar waar rivierkreeften zingen door Delia Owens
Prachtig boek, met veel plots en wendingen
Het boek is een debuurroman van deze schrijfster, die biologe is (wat je heel goed merkt in dit boek) en tientallen jaren in de wildernis heeft doorgebracht met het bestuderen van wilde dieren. Dat is in dit boek heel duidelijk: ze schrijft zodanig over de natuur, de jungle, de planten en dieren, dat je er zelf meteen middenin zit.
Dit is een thriller- roman over eenzaamheid en liefde, wantrouwen, natuur, leven en dood. Het verhaal heeft 2 verhaallijnen, die in kortere en langere hoofdstukken worden geschreven:
- In het drasland, waar ontbinding routinematigs plaatsvindt ligt het lichaam van Chase Andrews en als twee jongens het niet toevallig ontdekt hadden, was het geruisloos verdwenen…
- De driejarige Kya woont in het moeras. Op een dag vertrekt haar moeder en in de dagen erna haar zussen en broers. Als ook de laatste broer vertrokken is, blijft ze achter met een gewelddadige en alcoholische vader, die zich niet om haar bekommert.
Het verhaal verspringt van het ene verhaal naar het andere: het onderzoek naar de dood van Chase en de ontwikkelingen daarin en het verhaal van Kya.
Kya leert zichzelf koken, voedsel verzamelen en soms krijgt ze van haar vader wat geld, waarmee ze ingrediënten voor een maaltijd koopt bij een man die aan de buitenrand van het naburige dorp van garnalenvissers woont. Dan verdwijnt ook haar vader en blijft ze alleen achter.
Op zevenjarige leeftijd gaat ze een dag naar school, maar omdat ze tot de minsten der minsten hoort (moerasvolk), wordt ze in het dorp gemeden, uitgescholden en op school gepest. Na die ene dag gaat ze niet meer terug. Ze voelt zich thuis in het moeras en ontwikkelt ze zich tot een mooie, jonge vrouw. Een van de jongens (Tate) uit het dorp komt met haar in aanraking, wint haar vertrouwen en leert haar lezen en schrijven. Ze gaan terughoudend met elkaar om, maar ze is toch nieuwsgierig naar hem en vertrouwt hem. Van nature is Kya een tekentalent, ze ontwikkelt dat talent steeds meer. Hij brengt boeken voor haar mee, voornamelijk biologieboeken en ze ontwikkelt zich tot een natuurexpert, met hulp van natuurgidsen en in navolging van haar moeder die ook allerlei veren en schelpen verzamelde, tekende en beschreef. Dan verdwijnt hij naar de universiteit, ver weg. Haarverzameling van schelpen en veren groeit uit tot een museale verzameling, en haar kennis van de vogels en vissen breidt zich enorm uit. Ze gaat ook gedichten citeren: de gedichten van Amanda Hamilton, die ze regelmatig aanhaalt.
Daarna verschijnt Chase ten tonele en met hem ontwikkelt ze een liefdesverhouding. Ze gelooft vast dat hij met haar zal trouwen, tot Tate, die opeens weer ten tonele verschijnt, haar vertelt dat Chase met andere meisjes uit gaat en een verhouding heeft. Tate vertrekt weer maar neemt enkele veren en schilderijen van haar mee om ze aan een uitgever te laten zien.
Als ze dan in een krant de aankondiging van de verloving van Chase met een meisje uit het dorp ziet, is het haar duidelijk dat Chase haar alleen als minnares wil en nooit met haar zal trouwen. Als hij weer terugkomt en een poging onderneemt om haar te verkrachten, roept ze dat ze hem zal vermoorden.
En dan komen de twee verhalen bij elkaar: Kya en de moord: het dorp heeft een duidelijke vooringenomen mening: Kya heeft het gedaan. Ze wordt gearresteerd, er zal een rechtszaak volgen en dan gaan de ontwikkelingen snel. Het verhaal heeft een zeer verrassend slot, elke verwijzing daarheen bederft misschien de spanning…. Tot hier en niet verder gaat deze beschrijving.
Het is een zeer boeiend verhaal. Het komt misschien wat raag op gang omdat menigeen minder geïnteresseerd zal zijn in de beschrijving van de ontwikkeling van de natuur, maar buiten het gegeven dat de beschrijvingen zeer beeldend zijn, heeft het, zoals alles in dit boek een functie. Een aanrader!! Prachtig boek, met zoveel plots en wendingen dat het onmogelijk is er los van te raken! Het nodigt ook uit om te herlezen, want door de spanning ‘wat zal er volgen’ lees je mogelijk wat minder nauwgezet en dan in rust alle ontwikkelingen en verwikkelingen nog eens doorlezen en hun ‘plaats’ nakijken is een extra toegift.