Van geurende jasmijn en orchideeën.

Na zo ontzettend veel gehoord te hebben over de boeken van Lucinda Riley besloot ik het er op te wagen en kocht in de aanbieding het boek "de orchideeëntuin."
Inmiddels ben ik zo'n 130 blz. verder en ik haak af. Dit niet mijn type verhaal; debutanten-bals, engelse landhuizen, de dreigende tweede WO.
Teveel teenager-romantiek die mij doet denken aan de tijd dat ik1 4 was en 's avonds laat, diep weggedoken onder de dekens, smulde van Jane Eyre en Rebecca(D. du M.)
Anno 2019 besluit ik dat het zonde van mijn tijd en energie is en het graag aan anderen over laat om dit gepassioneerd te lezen.
Schrijven kan Riley absoluut, zoveel is wel duidelijk, maar het onderwerp kan me echt niet boeien. Sorry.