Te hoog gespannen?

Ik denk het zomaar wel. Het boek voldeed niet helemaal aan mijn verwachtingen. Het begon prachtig, en Raynor Winn kan prachtig schrijven, da's buiten kijf. Toch sloop er een monotonie in die tot bijna aan de laatste 30 bladzijden duurde. Desalniettemin maakt het me nieuwsgierig genoeg naar de opvolger van dit boek; ik begrijp dat daar de karakters wat worden uitgediept en dat is waarschijnlijk precies wat ik in dit boek miste.