Lezersrecensie
Lekker tussendoor boek
Recensie Het hoogste woord van Nanda Roep
Het is 2011. Het Nederlandse boekenvak begint te trillen op haar grondvesten en literair uitgeefster Liesbeth de Rooij wordt na jaren trouwe dienst ontslagen. Reden? Ze weigert YouTubers te publiceren. Terwijl zij thuis haar gelijk zit te halen, krijgt de Nederlandse boekensector te maken met tegenslag na tegenslag. Intussen zijn er de kinderen die taalachterstanden oplopen. Min of meer uit nood start Liesbeth haar werk als vrijwillige taaljuf. Het lijkt een kloof die niet te overbruggen is…
Op het schoolplein zijn Soraya en Cindy te vinden. Een jonge leerkracht en een oude, sexy, opzijgeschoven muzikante. Misschien kunnen ze iets aan elkaar hebben, maar voorlopig zijn ze dat niet van plan. Nee, ze maken zich meer zorgen over het aanstaande optreden van jonge internetster Nova. En er is nog altijd het onopgeloste mysterie van de bloedplas in het park…
Dat Liesbeth meerdere dreigbrieven ontvangt, weet niemand en dat houdt Liesbeth dan ook angstvallig geheim. Dacht iemand haar met teksten te kunnen intimideren? Met tékst? Dan moet die toch echt van betere huize komen…
Zowel de achterflap als de proloog verraadt dat er een hoop gebeurt in dit boek en na het lezen moet ik zeggen dat deze belofte zeker waargemaakt wordt. Er wordt een goed beeld geschetst van de boekenwereld in 2011. We beleven hoe zowel Liesbeth, Soraya en Cindy stoeien met verwachtingen, liefde en ingehaald worden door de jeugd.
Nanda weet op een prettige manier verschillende thema’s samen te laten komen in dit boek. Voor mij waren vooral de verwijzingen naar taal(onderwijs) leuk om te lezen. En als je een hekel hebt aan de hoofdpersoon, heeft de auteur dat dus goed geschreven!
De keuze voor een alwetende vertellen en een proloog waar naar mij eigen mening iets teveel in weggegeven wordt, gecombineerd met iets te vaak wisselen van perspectief maakt ‘Het hoogste woord’ op sommige punten iets minder prettig leesbaar.
Maar al met al wisselen de gebeurtenissen elkaar goed op en diverse plot twists zorgen ervoor dat ik het boek binnen twee dagen uit had.
Voor mij dus een lekker tussendoor boek, 3 sterren.
Het is 2011. Het Nederlandse boekenvak begint te trillen op haar grondvesten en literair uitgeefster Liesbeth de Rooij wordt na jaren trouwe dienst ontslagen. Reden? Ze weigert YouTubers te publiceren. Terwijl zij thuis haar gelijk zit te halen, krijgt de Nederlandse boekensector te maken met tegenslag na tegenslag. Intussen zijn er de kinderen die taalachterstanden oplopen. Min of meer uit nood start Liesbeth haar werk als vrijwillige taaljuf. Het lijkt een kloof die niet te overbruggen is…
Op het schoolplein zijn Soraya en Cindy te vinden. Een jonge leerkracht en een oude, sexy, opzijgeschoven muzikante. Misschien kunnen ze iets aan elkaar hebben, maar voorlopig zijn ze dat niet van plan. Nee, ze maken zich meer zorgen over het aanstaande optreden van jonge internetster Nova. En er is nog altijd het onopgeloste mysterie van de bloedplas in het park…
Dat Liesbeth meerdere dreigbrieven ontvangt, weet niemand en dat houdt Liesbeth dan ook angstvallig geheim. Dacht iemand haar met teksten te kunnen intimideren? Met tékst? Dan moet die toch echt van betere huize komen…
Zowel de achterflap als de proloog verraadt dat er een hoop gebeurt in dit boek en na het lezen moet ik zeggen dat deze belofte zeker waargemaakt wordt. Er wordt een goed beeld geschetst van de boekenwereld in 2011. We beleven hoe zowel Liesbeth, Soraya en Cindy stoeien met verwachtingen, liefde en ingehaald worden door de jeugd.
Nanda weet op een prettige manier verschillende thema’s samen te laten komen in dit boek. Voor mij waren vooral de verwijzingen naar taal(onderwijs) leuk om te lezen. En als je een hekel hebt aan de hoofdpersoon, heeft de auteur dat dus goed geschreven!
De keuze voor een alwetende vertellen en een proloog waar naar mij eigen mening iets teveel in weggegeven wordt, gecombineerd met iets te vaak wisselen van perspectief maakt ‘Het hoogste woord’ op sommige punten iets minder prettig leesbaar.
Maar al met al wisselen de gebeurtenissen elkaar goed op en diverse plot twists zorgen ervoor dat ik het boek binnen twee dagen uit had.
Voor mij dus een lekker tussendoor boek, 3 sterren.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Debbie
Gesponsord
Een sinister geheim bedreigt de bekendste Amerikaanse presidentsverkiezingen. De erfgenamen van A.C. Porter is de zesde winnaar van de Hebban Thrillerprijs.
