Volwassen boek vol puberdrama

Wat een intrigerende beleving, Surf! Het boek zit vol surfervaringen en -termen, waardoor het gevaar bestaat dat een lezer die niet zoveel met surfen heeft, al snel afhaakt. Maar, dat gebeurt niet. Want Chris Vick weet je zo mee te nemen in die fascinatie en liefde voor surfen dat het helemaal niet meer iets is waar je niets mee hebt. En dat is kunstig.

Surf! is de young adult debuutroman van Chris Vick. De oorspronkelijke versie ging onder de titel Kook, dat zoiets betekent als surfbeginnertje, of surfsukkeltje. Vick is bezig met een volgende boek, zelfde setting, waarin een walvisredding centraal staat, Storms. En ik gok erop dat je helemaal geen liefhebber van walvissen hoeft te zijn om ook dat boek erg goed te vinden.

Het verhaal zal tijdens deze Hebbanbuzz tig keer langskomen en is bovendien te lezen op de boekpagina, dus ik schend alle recensieregels even door helemaal geen samenvatting te geven. Ik wil mijn ruimte hier besteden aan de belangrijke en opvallende dingen, zoals:

De hoofdpersonages zijn een stel eikels! Ja, dat hoor je goed. Sam laat zich de kop volledig gek maken door zijn buurmeisje Jade en negeert zijn moeder en jongere zusje Tegan volledig. Hij gaat spijbelen, drinken, blowen, drugs gebruiken, vechten en gevaarlijke surftoeren uithalen. Als lezer begrijp je het volledig en zit je in diezelfde spagaat als Sam zelfs. Zijn doel is niet de akeligste puber op het eiland te worden, maar wel opvallen bij Jade, erbij horen en ook iets kunnen. En dat snap je volledig, alweer, heel kunstig, meneer Vick. De onhandige beslissingen en 'oh-god-nee-nu-gaat-het-mis' blijven aanwezig, maar het is zo realistisch en menselijk gebracht dat je het gewoon snapt. Dit boek is niet zwart-wit. Het is niet duidelijk wat goed is, het is niet duidelijk wat slecht is. We hebben gewoon een stel pubers en die doen stomme dingen, maken domme beslissingen en hebben een heleboel gevoelens en wensen.

Wat verfrissend, een ya-verhaal dat niet op pagina één te voorspellen is, dat niet vol zit met prachtige jongmensen die perfect zijn en alleen terecht boos. En wat vernieuwend, de afwezigheid van 'En ze leefden nog lang en gelukkig'.

Surf! is goed. Het is goed geschreven, goed verteld, goed opgebouwd en goed gevuld. Het is voelbaar, tastbaar, realistisch. Ik proef de zee, het bloed, de kou en de onrust. En de klootzakkerigheid van de puberteit.