Feelgood met een vleugje Kerstmis

Carmen en haar zus Sofia zijn echte tegenpolen. Terwijl Sofie alles op een rijtje heeft met een goede job, een mooi huis, een knappe man en zwanger van haar vierde kind, is Carmen net ontslagen en moet ze terug bij haar ouders intrekken. Na het zoveelste wanhoopstelefoontje van haar moeder, besluit Sofia dat Carmen bij haar in Edinburgh mag komen logeren en ze wel een tijdelijke job voor haar kan regelen. De teleurstelling is groot wanneer blijkt dat Carmen een muffe kamer in de kelder en een job in een ouderwetse boekenwinkel krijgt. Als klap op de vuurpijl deelt ze kelder met de vervelende nanny Skylar. De boekenwinkel is op het randje van het faillissement met alleen maar boeken van enkele tientallen jaren geleden. Al snel krijgt Carmen te horen dat wanneer er geen succesvolle verkoop is met Kerst, de winkel zal moeten sluiten. Carmen doet er alles aan om de winkel van Mr. Mecredie te redden. Het lieve oude meneertje kan best wat hulp gebruiken. Samen laten ze de boekwinkel groeien tot een eigentijdse, sfeervolle zaak. Ook Carmen groeit... Steeds meer begint ze te ontdooien voor de lieve kinderen van haar zus en de mensen uit de boekenwinkel. Wanneer de bekende auteur Blair in de winkel komt signeren en haar aandacht vraagt, begint haar hart sneller te slaan. Of is het vaste klant Oke die haar hart doet smelten? Een feelgood boek met een vleugje Kerst, perfect als eerste kerstboek van dit jaar!

Eind oktober, begin november... De ideale periode voor mijn eerste kerstboek. De feelgoodboeken van Jenny Colgan zijn altijd geschreven met een vlotte pen. Het vleugje romantiek en dat tikkeltje Kerstmis erbij maken het helemaal af. Ergens weet je wel hoe het boek gaat eindigen... Toch is het fijn om alles vanaf de eerste rij mee te beleven. Door de schrijfstijl liep ik soms mee in de boekenwinkel of zat ik samen met Sofia en de kinderen op de bank. Ik voelde mee de warmte groeien tussen deze familieleden, die elkaar meer en meer toelieten in hun hart. Het einde stelde me dan wel weer wat teleur. Het werd allemaal nog snel geschreven in de laatste hoofdstukken... Toch heb ik er zin in om ook het vervolg te lezen.