Lezersrecensie
Ontroerend liefdesverhaal
08 februari 2022
Het is 1848. Henry ontvlucht zijn thuisland Ierland wat geteisterd wordt door honger en armoede, veroorzaakt door mislukte oogsten. Zijn hoop is gevestigd op Amerika. Het land van beloftes. Maar ook dit land is niet wat hij gehoopt had. Werk is bijna niet te krijgen en als Ier al helemaal niet.
Uiteindelijk lukt het hem als rondreizende smid aan de slag te gaan. Als hij voor langere tijd bij een plantage blijft komt hij Sara tegen.
Sara is een slaaf. Haar familie is uiteengerukt door slavenhandelaren en zij is nu als huisslaaf werkzaam. Het is liefde op het eerste gezicht maar de verschillen tussen Sara en Henry zijn groot. Henry staat symbool voor de witte blanke man die alles pakt wat hij te pakken kan krijgen.
[ Ze kijkt naar de ring en legt haar hand tegen haar keel. 'Heb je weleens zo'n ding om je nek gehad?'
Ik kan haar niet antwoorden. Ik kan haar niet aankijken. ze grist de ketenen van de werkbank en duwt ze tegen mijn borst. 'Of een van deze rond je enkels?' ]
Ondanks alles groeit hun liefde. Een liefde die door de maatschappij niet geaccepteerd wordt en als immoreel beschouwd wordt.
Dit indrukwekkende liefdesverhaal, wat gebaseerd is op de geschiedeins van de voorouders van Tammye Huf , is ontroerend en spannend tot het eind. Kan de liefde tussen Henry en Sara bestaan? Kan het onmogelijke gebeuren of worden ze ingehaald door de rauwe realiteit?
De schrijfster schuwt niet om ons een inkijkje te geven in de realiteit van die dagen. Het bestaan van slaven, de arrogantie van de bezitters en de dagelijkse strijd om te overleven. Is het mogelijk om lief te hebben als je elk moment uit elkaar gerukt kan worden? Als liefde besmeurd wordt? Als de maatschappij vindt ergens recht op te hebben wat alle vrijheden van een mens aantast?
Dit boek liet me niet onberoerd. Ik moest het soms met tranen in mijn ogen wegleggen doordat de schrijfster aan de kern van het bestaan komt.
Mens kunnen zijn met de vrijheid om lief te hebben.
“Het bevalt me niet dat hij haar een slaaf noemt. Dat is ze wel, maar het is niet wíe ze is, en het woord schrijnt in mijn oren.”
Uiteindelijk lukt het hem als rondreizende smid aan de slag te gaan. Als hij voor langere tijd bij een plantage blijft komt hij Sara tegen.
Sara is een slaaf. Haar familie is uiteengerukt door slavenhandelaren en zij is nu als huisslaaf werkzaam. Het is liefde op het eerste gezicht maar de verschillen tussen Sara en Henry zijn groot. Henry staat symbool voor de witte blanke man die alles pakt wat hij te pakken kan krijgen.
[ Ze kijkt naar de ring en legt haar hand tegen haar keel. 'Heb je weleens zo'n ding om je nek gehad?'
Ik kan haar niet antwoorden. Ik kan haar niet aankijken. ze grist de ketenen van de werkbank en duwt ze tegen mijn borst. 'Of een van deze rond je enkels?' ]
Ondanks alles groeit hun liefde. Een liefde die door de maatschappij niet geaccepteerd wordt en als immoreel beschouwd wordt.
Dit indrukwekkende liefdesverhaal, wat gebaseerd is op de geschiedeins van de voorouders van Tammye Huf , is ontroerend en spannend tot het eind. Kan de liefde tussen Henry en Sara bestaan? Kan het onmogelijke gebeuren of worden ze ingehaald door de rauwe realiteit?
De schrijfster schuwt niet om ons een inkijkje te geven in de realiteit van die dagen. Het bestaan van slaven, de arrogantie van de bezitters en de dagelijkse strijd om te overleven. Is het mogelijk om lief te hebben als je elk moment uit elkaar gerukt kan worden? Als liefde besmeurd wordt? Als de maatschappij vindt ergens recht op te hebben wat alle vrijheden van een mens aantast?
Dit boek liet me niet onberoerd. Ik moest het soms met tranen in mijn ogen wegleggen doordat de schrijfster aan de kern van het bestaan komt.
Mens kunnen zijn met de vrijheid om lief te hebben.
“Het bevalt me niet dat hij haar een slaaf noemt. Dat is ze wel, maar het is niet wíe ze is, en het woord schrijnt in mijn oren.”
1
Reageer op deze recensie
