Knipselboek

Wim Daniëls is een schrijver met een prettige hand van schrijven. Hij heeft een goede pen, formuleert mooi en weet met understatement en humor fijne verhalen te vertellen. Ik had gehoopt dat hij de zomer van 1945 echt zou gaan beschrijven, in verhalen en terugblikken en overzichten. Maar het boek is in feite een knipselkrant die letterlijk de zomer op datum doorloopt.. Je krijgt als lezer sterk het gevoel dat Daniëls willekeurig door kranten en tijdschriften is gegaan en sterk op datum heeft gezocht en minder op inhoud, al komen er vele diverse facetten van het na-oorlogse Nederland aan bod.
Maar het blijft daardoor erg fragmentarisch. Terwijl je weet dat hij gevoel heeft voor verhalen. Dat zie je in het laatste hoofdstuk, als hij de vrouw op de cover vergelijkt met zijn moeder. Daar vertelt de schrijver en daar krijg je als lezer zin in meer van dat.
Al met al een aardig boek, dat een inkijk geeft in de eerste zomer na de oorlog, maar ook niet meer dan dat.