Geen uitblinker

Patholoog-anatoom Maura Isles en rechercheur Jane Rizzoli onderzoeken de moord op Cassandra Coyle. Ze ligt op haar bed, haar ogen uit haar kassen gehaald en in haar handen gelegd. Cassandra is een 26-jarige onafhankelijke filmmaker met een eigen productiemaatschappij. Ze werkte aan een horrorfilm, ‘I see you’. Zou het een hint naar de horrorfilm zijn die ze heeft gemaakt? Als er een tweede slachtoffer wordt aangetroffen, met pijlen in z’n borst, gaat het duo in allerijl op zoek naar de verbanden om de dader zo snel mogelijk te vatten. Ondertussen is er iemand die weet dat ze het volgende slachtoffer gaat zijn, want ze kent hét geheim.

Onbekend verleden
‘Ik weet een geheim’ is het twaalfde deel over Rizolli en Isles. Wie de voorgaande delen niet gelezen heeft, kan het verhaal prima volgen, maar mist wel veel achtergrondinformatie. Die lijken niet belangrijk voor het verhaal, dat losstaat van de eerdere delen, maar zorgen er wel voor dat bijvoorbeeld de hoofdkarakters niet echt tot de verbeelding gaan spreken. Elf delen lang hebben ze kennelijk tijdens de werkuren en in privétijd het nodige meegemaakt, maar dit blijft voor latere instappers in de serie helaas onbekend.

Rode draden
Het boek kent twee duidelijke rode draden. De ene is een horrorfilm die de vermoorde vrouw maakt, die opvallend veel parallellen lijkt te vertonen met de gebeurtenissen in het verhaal. De andere rode draad wordt, zo blijkt al snel, gevormd door het martelaarschap van de slachtoffers. Dit is het enige aanknopingspunt voor Rizolli en Isles, maar al snel weten ze de juiste verbanden te leggen. Overigens vormt het thema van de martelaren een mooie inleiding in de kunstgeschiedenis en geschiedenis van de heiligen. Het is dus hier en daar zelfs een leerzame thriller.

Bestsellerauteur
Tess Gerritsen is een bestsellerauteur die al veel titels op haar naam heeft staan. Om een ware bestseller te schrijven moeten er niet te veel ruwe oneffenheden zijn, maar moet een gepolijst, toegankelijk verhaal worden geschreven dat een breed publiek aanspreekt. Daar is niks mis mee, ook in het geval van ‘Ik weet een geheim’ niet, maar het levert zeker geen uitgesproken goede thriller op. Het plot zit aardig in elkaar, het verhaal leest vlot, maar spannend is het nergens. Het blijft allemaal een beetje lauwtjes en aan de oppervlakte. Niet goed, niet slecht, maar veilig in het midden.

Conclusie
Kortom, ‘Ik weet een geheim’ is geen uitblinker in het thrillergenre. Zonder al te hoge verwachtingen aan het boek beginnen lijkt dan ook het beste devies om teleurstellingen te voorkomen.