Laat de avond maar komen

Wat een heerlijk boek is dit! Marja Pruis schrijft met een prachtige ingehouden stijl. De hoofdpersoon lijkt uit te zoeken hoe dat eigenlijk moet, leven. Het gaat bij haar niet vanzelf. Ze denkt teveel. In het laatste hoofdstuk zegt ze: "Het is allemaal een kwestie van perspectief." Perspectief is iets dat vaak terugkomt in het boek (perspectief van student / docent, van jonge vrouw / oudere vrouw, van man / vrouw). Een ander belangrijk personage reageert: "Inderdaad! Het is het omkeren van het perspectief!..." Dat laatste komt ook subtiel en soms wat opvallender in het boek terug. Angst en durf, (niet) durven zijn wie je bent, is ook een belangrijk thema in het boek. Op de laatste bladzijden lijkt de hoofdpersoon het leven aan te durven. Verder is het een boek over poëzie en over de liefde voor poëzie. Een boek om nog eens te lezen.