Mooi en treffend

Hugo Borst weet niet alleen de liefde voor zijn moeder en het vreselijke proces van dementie zeer treffend te beschrijven, ook de realiteit van het werk in de zorg tegenwoordig wordt pijnlijk duidelijk. Voor mij pijnlijk, omdat ik zelf werkzaam ben als verzorgende, maar de manier waarop hij het beschrijft is prachtig, treffend en ontroerend. En zoals hij met andere mantelzorgers de strijd aangaat, raakt mij ook.
De beeldspraak, waarin hij een verzorgende achter een computer vergelijkt met een Dirk Kuyt op schoenen met stalen neuzen, deed mij lachen en huilen tegelijk.
Een prachtig boek, dat iedereen die met dementie te maken heeft zou moeten lezen.