Je wordt ondergedompeld in de vernederingen die jonge meisjes moeten ondergaan. Jonge meisjes die weggelokt werden uit hun Baltische thuisland, met de belofte op een goedbetaalde job in het beloofde Zweden. Misbruik, mishandelingen, bedreigingen... verplicht worden om als 16 - 17 jarige hoer te spelen. 12 keer per dag. En telkens weer moeten lachen tegen hen. En slagen ontvangen. Georganiseerd door enkelingen die uit zijn op persoonlijke winst en voordelen. De schaamte, die blijft hangen in het hoofd van een mannelijke lezer, moet onnoemelijk groot zijn voor deze jonge meisjes.
Dit boek kan ik enkel maar aanraden, het laat je nadenken over die andere kant van de maatsschappij, waar je van weet dat die ergens bestaat, ver weg, maar waar je je eigenlijk enkel maar het topje van de ijsberg bij kunt voorstellen. Als boek schitteren de schrijvers in hun nooit vertragende schrijfstijl, meerdere verhaallijnen die netjes samenvallen in het plot.
De laatste paragraaf is zo mogelijk nog onmogelijker, als blijkt dat dergelijke misselijke organisaties verder reiken dan je kan vermoeden.
Dit is een boek dat me nog lang tot nadenken zal stemmen, en willens-nillens een schaamtegevoel zal achterlaten bij de lezer.