Slim, psychologisch debuut met een geweldig einde!

“Wie ogen heeft om te zien en oren om te horen, kan zichzelf ervan overtuigen dat stervelingen geen geheim kunnen verbergen. Wie met zijn lippen zwijgt, babbelt met zijn vingertoppen; uit al zijn poriën dringt het verraad naar buiten”

Een quote Sigmund Freud uit zijn Inleiding tot de psychoanalyse, en zomaar een quote uit het boek ‘De stille patiënt’ van Alex Michaelides.

De quote staat eenzaam en alleen op een pagina vóór het eerste hoofdstuk, maar nadat een proloog een bladzijde uit het dagboek van Alicia Berenson heeft laten zien. Niet de hoofdpersoon, hoewel het boek wel over haar gaat.
Hoofdpersoon van het boek is Theo Faber, psychotherapeut met maar één missie: Alicia weer aan het praten krijgen. Zij heeft op 33-jarige leeftijd namelijk haar man doodgeschoten. 5 keer. Door het hoofd. En het daarna op een zwijgen gezet. Wie hierdoor denkt dat dit boek een bloederige thriller is, heeft ongelijk. Bloederige scènes komen in die boek nauwelijks voor, maar er is wel spanning. Onderhuidse spanning.

Dit debuut van Michaelides is een slimme, psychologische thriller, met een grote scheut drama. Misschien zelfs een beetje teveel drama. Wie op zoek is naar een thriller met actie en boeken vooral spannend vindt als er sprake is van achtervolgingen en sensatie, komt bedrogen uit. Maar dat het boek slim in elkaar zit, dat is zeker!

Het boek is opgebouwd uit dagboekstukken van Alicia, en stukken waarin Theo’s leven (en werk met Alicia) wordt beschreven. Hierdoor leer je beide personen goed kennen. De dagboekfragmenten zijn een leuke afwisseling in de verhaallijn. Er zijn genoeg bijfiguren die je ook redelijk leert kennen, maar die zijn (zoals gewoonlijk met bijfiguren) vrij statisch.
Wie nog niet nieuwsgierig is geworden nu, moet vooral weten: dit boek heeft een geweldig plot met een allerbest geschreven eindstuk. Het is duidelijk dat de auteur zich heeft laten inspireren door whodunit-queen Agatha Christie (zoals ook in dit interview te lezen is: https://www.thrillersandmore.com/2019/02/28/debuut-van-de-maand-interview-alex-michaelides/. Daar valt overigens ook ander goed nieuws te lezen: Michaelides is al bezig met het schrijven van een tweede boek. Yes!)
Ondanks het geweldige verhaal twijfel ik over het eindoordeel. Ik zou zeggen: 3 sterren voor de spanning, maar 4 voor hoe het verhaal in elkaar steekt. En omdat dát hetgeen is wat dit boek zo sterk maakt, moet ik misschien ook maar voor de volle mep gaan.

Dus bij dezen: 4 sterren voor ‘De stille patiënt’ van Alex Michaelides.