Dit boek viel mij ontzettend tegen. Het enige dat Cornwell m.i. bewijst, is dat Sickert tot de 10 procent van de wereldbevolking behoort van wie dna-type sporen zijn gevonden op een paar van de Ripper-brieven. Daarnaast was Sickert een van de vele Londenaren die briefpapier bezat dat de Ripper ook gebruikte. Verder is Sickert aan niets anders schuldig dan dat hij ten tijde van de moorden in Londen woonde, dat hij het thema van de moorden (zoals zoveel kunstenaars in die tijd) gebruikte in zijn schilderijen, dat hij niet gelukkig getrouwd was en mogelijk (maar ook daarvoor is geen enkel bewijs) iets mankeerde aan zijn geslachtsdeel.
Case Closed? I don't think so!