Waar sprookjes werkelijkheid worden

Zo alleen, zo alleen is een duistere, sprookjesachtige thriller waarin rechercheur Lyla Rondell een reeks moorden onderzoekt. Elk misdrijf lijkt gebaseerd op klassieke sprookjes, wat haar jacht op de moordenaar een surrealistische en verontrustende lading geeft. De pers noemt de zaak al snel de “Grimm Ripper-moorden”. Tegelijkertijd raakt Lyla steeds meer persoonlijk betrokken bij de zaak: het spoor lijkt zich te vertakken tot diep in haar eigen leven, en de grens tussen fictie en werkelijkheid begint te vervagen.

Wat mij meteen opviel aan Zo alleen, zo alleen is hoe sterk de setting en locaties zijn uitgewerkt. Vooral de meer sprookjesachtige elementen sprongen eruit: beeldend beschreven, passend bij de personages en bij de mysterieuze sfeer van het verhaal. Soms zijn de locaties wat traditioneel, maar dat gaf juist een vertrouwd gevoel en zorgde tegelijkertijd voor spanning en mysterie. De omgeving draagt absoluut bij aan de intensiteit van het verhaal, vooral in de latere delen waar de dreiging steeds sterker voelbaar wordt.

Wat ik persoonlijk een groot pluspunt vond, waren de extra perspectieven die de schrijfster heeft toegevoegd. Ze geven het verhaal een extra laag spanning en maken dat je wilt blijven doorlezen. Ook de afwisseling in vertelstandpunten werkt erg goed: beide hoofdpersonages zijn duidelijk van elkaar te onderscheiden en vullen elkaar mooi aan. Hun perspectieven geven niet alleen meer inzicht in de gebeurtenissen, maar zorgen er ook voor dat je als lezer op verschillende manieren naar dezelfde situatie kijkt.

De verwijzingen naar sprookjes zijn een creatieve en effectieve toevoeging. Ze vormen een rode draad in het verhaal en maken dat je steeds kleine herkenningspunten tegenkomt die zowel speels als spannend werken. Het voelt alsof je een nieuwe laag ontdekt bovenop de hoofdvertelling, en dat vond ik erg leuk gedaan.

Het boek is opgebouwd uit drie delen. Het eerste deel maakte op mij de meeste indruk: de opbouw is sterk, de spanning wordt meteen neergezet en je wordt nieuwsgierig gemaakt naar wat er gaat komen. In de latere delen wordt de vaart opgevoerd en gebeuren er veel dingen achter elkaar, wat soms wat overweldigend kan zijn, maar tegelijk ook meeslepend werkt.

Al met al vond ik Zo alleen, zo alleen een spannend, sfeervol en origineel boek, waarin sprookjesmotieven, wisselende perspectieven en mysterieuze locaties samenkomen in een verhaal dat je blijft boeien. De plot is erg creatief en verwarrend, daar moet je van houden. Helaas kan ik niet vertellen wat het zo verwarrend maakte, dan moet je het boek toch echt zelf gaan lezen :)

Heel veel dank aan uitgeverij Luitingh-Sijthoff voor het recensie-exemplaar :)