Lezersrecensie
Spermadonors blijken mensen te zijn
Verborgen Verbonden is een ‘must have’ voor iedereen die geïnteresseerd is in donorconceptie of hier op enige wijze bij betrokken is. Ouders, wensouders, donors, donorkinderen, artsen, gynaecologen, sociologen, maatschappelijk medewerkers, politici: ze doen er goed aan dit zeer leesbare boek van A tot Z te lezen.
Schrijver Derk Eimers weet op journalistieke en onafhankelijke wijze een beeld te schetsen van donorconceptie in Nederland. Het boek leest als een open eind. En terecht, want het onderwerp is en blijft actueel. Behalve dat Verborgen Verbonden het ontstaan van spermadonatie in Nederland helder beschrijft, biedt dit boek vooral inzicht van een andere kant: die van de donors.
Er is al veel geschreven over KID. Over misstanden en klinieken, over wensouders en donorkinderen. Maar naar mijn weten is dit het eerste boek waarin spermadonors ook echt een stem krijgen. De 22 geportretteerde donors tonen ieder hun eigen motivatie, vanuit de toenmalige tijdgeest, en wat het hen gebracht heeft. Het zijn stuk voor stuk oprechte portretten waaruit blijkt dat donors niet eng zijn en het hart op de goede plaats hebben. Derk Eimers is er met dit boek in geslaagd om van donors ook mensen te maken. Hij heeft hiermee (wellicht onbewust) donors uit de anonimiteit gehaald.
Frank Slijper,
voormalig donor,
secr. Stichting Donorkind,
lid werkgroep Priamos
Schrijver Derk Eimers weet op journalistieke en onafhankelijke wijze een beeld te schetsen van donorconceptie in Nederland. Het boek leest als een open eind. En terecht, want het onderwerp is en blijft actueel. Behalve dat Verborgen Verbonden het ontstaan van spermadonatie in Nederland helder beschrijft, biedt dit boek vooral inzicht van een andere kant: die van de donors.
Er is al veel geschreven over KID. Over misstanden en klinieken, over wensouders en donorkinderen. Maar naar mijn weten is dit het eerste boek waarin spermadonors ook echt een stem krijgen. De 22 geportretteerde donors tonen ieder hun eigen motivatie, vanuit de toenmalige tijdgeest, en wat het hen gebracht heeft. Het zijn stuk voor stuk oprechte portretten waaruit blijkt dat donors niet eng zijn en het hart op de goede plaats hebben. Derk Eimers is er met dit boek in geslaagd om van donors ook mensen te maken. Hij heeft hiermee (wellicht onbewust) donors uit de anonimiteit gehaald.
Frank Slijper,
voormalig donor,
secr. Stichting Donorkind,
lid werkgroep Priamos
1
Reageer op deze recensie