Lezersrecensie
Het verhaal van een Russische heldin uit de tweede wereldoorlog
Dit boek vertelt het verhaal van de vijftienjarige Jelena Vorobieva. In augustus 1941 vermoordden de invallende Duitsers op brute wijze haar familie, verkrachtten haar en lieten haar voor dood achter. Daarna gaat ze op zoek naar wraak en wordt bij toeval opgepikt door een groep Partizanen.
Het verhaal is goed geschreven, is aangrijpend en loopt als een trein. Ik heb het dan ook achter elkaar geboeid uitgelezen. Toch is er iets in het verhaal dat ik jammer vind. De schrijver doet moeite het verhaal te presenteren als waargebeurd; hij laat het de 93 jarige Jelena zelf vertellen. Ik heb echter moeite met de geloofwaardigheid, vooral door onderstaande punten.
1) Jelena had nog nooit een geweer vastgehad en heeft vanaf dag één meteen de schietvaardigheid van de stripheld Lucky Luke.
2) Dat ze goed kan schieten is mogelijk, maar dat de groep rauwe partizanen het vijftienjarige meisje binnen enkele weken de meest geschikte persoon vinden om de groep te leiden is niet waarschijnlijk.
3) Nog onwaarschijnlijker is, dat ze dan ook al in staat is om een nieuwe groep partizanen op te leiden, zodat die na een gedegen training van een kleine twee weken (!) in staat is als een eenheid achter de frontlinie te opereren.
Het verhaal had aan geloofwaardigheid gewonnen als de schrijver niet Jelena, maar Zoja de leiding van de groep had gegeven. Met die extra geloofwaardigheid was het verhaal nog aangrijpender geweest. De emoties van de hoofdpersoon zijn namelijk uitstekend beschreven.
Het verhaal is goed geschreven, is aangrijpend en loopt als een trein. Ik heb het dan ook achter elkaar geboeid uitgelezen. Toch is er iets in het verhaal dat ik jammer vind. De schrijver doet moeite het verhaal te presenteren als waargebeurd; hij laat het de 93 jarige Jelena zelf vertellen. Ik heb echter moeite met de geloofwaardigheid, vooral door onderstaande punten.
1) Jelena had nog nooit een geweer vastgehad en heeft vanaf dag één meteen de schietvaardigheid van de stripheld Lucky Luke.
2) Dat ze goed kan schieten is mogelijk, maar dat de groep rauwe partizanen het vijftienjarige meisje binnen enkele weken de meest geschikte persoon vinden om de groep te leiden is niet waarschijnlijk.
3) Nog onwaarschijnlijker is, dat ze dan ook al in staat is om een nieuwe groep partizanen op te leiden, zodat die na een gedegen training van een kleine twee weken (!) in staat is als een eenheid achter de frontlinie te opereren.
Het verhaal had aan geloofwaardigheid gewonnen als de schrijver niet Jelena, maar Zoja de leiding van de groep had gegeven. Met die extra geloofwaardigheid was het verhaal nog aangrijpender geweest. De emoties van de hoofdpersoon zijn namelijk uitstekend beschreven.
1
3
Reageer op deze recensie