Een geboren verteller

Het verhaal speelt zich af in een gehucht in de Italiaanse Alpen. De hoofdpersoon Salinger raakt getraumatiseerd nadat hij tijdens een reddingsoperatie als enige overlevende ontsnapt aan een dodelijk ongeluk.
Tijdens zijn herstel raakt hij geobsedeerd door een afschuwelijke tragedie die 30 jaar geleden heeft plaatsgevonden en waarbij 3 jonge lokale inwoners van het gehucht als het ware werden afgeslacht. Hij probeert informatie te achterhalen bij de dorpbewoners maar stuit op tegenstand omdat hij een buitenstaander is, maar het lijkt er ook op dat de inwoners de geheimen uit het verleden verborgen willen houden. Door zijn obsessief zoeken naar de waarheid krijgt hij huwelijksproblemen maar hij kan de speurtocht niet opgeven omdat deze obsessie – en zijn liefde voor zijn dochtertje – de enige mogelijkheid voor hem is om te ontsnappen aan de terreur van de herinneringen aan het ongeluk.

Het verhaal kreeg mij meteen in zijn greep, Luca is een geboren verteller die natuurlijk en vloeiend schrijft. De plot, het zoeken naar de moordenaar, het ontrafelen van de geheimen verweeft hij met zijn persoonlijke leven met zijn vrouw en kind en met zijn werk als docusoap schrijver. Voor sommige lezers is de verhaallijn ‘vrouw – kind’ misschien te zeer aanwezig, maar voor mij maakte het de hoofdpersoon juist heel menselijk en echt, en het verhaal volledig. Ook omdat het nergens saai werd en het privé leven in juiste doses werd afgewisseld met de zoektocht. Het had zo maar eens echt gebeurd kunnen zijn.

De zoektocht verloopt moeizaam en de informatie wordt mondjesmaat aan de lezer verstrekt, de bewoners van het gehucht komen in beeld en de lezer moet goed bij de les blijven want er spelen een behoorlijk aantal personages mee.
De bewoners staan vijandig tegenover Salinger en willen eigenlijk hun geheimen niet met hem delen, en daarmee heeft de auteur zich een moeilijkheid op de hals gehaald. Desondanks weet hij het geloofwaardig te brengen waarom de bewoners toch hun geheimen vertellen aan Salinger, en dat is knap gedaan.

De plot ontwikkeling gaat verschillende kanten op, er komen verdachten en motieven in zicht, en op een gegeven moment gaat het zelfs in de richting van Jurassic Park. Iedere keer als Salinger denkt de dader in het vizier te hebben, volgt er een twist en wordt ook de lezer keer op keer op het verkeerde been gezet, totdat een onverwachte bevredigende climax volgt.

Deze thriller kan op alle punten gewaardeerd worden; plot, dialogen, spanning, de beschrijving van het trauma van de hoofdpersoon en van zijn persoonlijk leven, de levendigheid en echtheid van de karakters, incluis de bijfiguren, en de beschrijving van de natuur maken dit boek compleet; een zeer verdienstelijke literaire thriller. Oftewel; Luca D’Andrea is een geboren verteller die een heel goede thriller heeft geschreven.